قرآن کریم و امر به معروف و نهی از منکر در جامعه

(‎2 صفحه – از 83 تا 84 )

خلاصه ماشینی: “علامه طباطبایی می‌فرماید:«دو جمله«یکفرون»و«یقتلون»استمرار را می‌رساندو دلالت دارد بر این‌که کفر به آیات خدا آنهم کفر بعد از بیان و به انگیزه بغی و نیز کشتنانبیا که معلوم است کشتنی است بدون حقو همچنین کشتن آنهایی که به سوی عدلو قسط دعوت نموده،از ظلم نهی می‌کنندعادت همیشگی ایشان است هم‌چنان کهتاریخ زندگی یهود از بدو پیدایش سرشار ازاین جنایات است می‌بینیم که گروه بسیاریاز انبیا و عابدان بنی اسرائیل که ایشان را امربه معروف و نهی از منکر می‌کردند به دستخود آنان کشته شدند و همچنین نصارا کهآنها هم کم و بیش این راه را رفتند و جمله«فبشرهم بعذاب الیم»تصریح به شمولغضب الهی و تهدید به نزول عذاب است ومنظور از آن تنها عذاب آخرت نیست،به دلیلاینکه دنبالش می‌فرماید:{/«اولئک الذین حبطتاعمالهم فی الدنیا و الاخره…”