اخذ تأمین در اجرای حکم غیابی حقوقی

نویسنده : شریفی، علی رضا ؛

(‎7 صفحه – از 14 تا 20 )

خلاصه ماشینی: “اخذ تأمین در اجرایحکم غیابی حقوقی علیرضا شریفی-دانشجوی دکترای حقوقوکیل پایه یک دادگستری و مدرس دانشگاه پیام نور کیده {IBدر دعاوی حقوقی عدم حضور خوانده مانع رسیدگی،صدور حکم و اجرای آن نمی‌شود؛پس از صدور حکم به ضرر خوانده غایب،بهدرخواست محکوم‌له،دادگاه باید حکم صادره را مطابق تشریفات و قواعد مقرر ایجاد کند،اما پس از اجرای حکم،محکوم‌علیه غایب،می‌تواند در اجرای ماده 305 قانون آیین دادرسی دادگاه‌های عمومی و انقلاب در امور مدنی واخواهی نماید. » (شمس:همان،ص 331-کریمی:1386،ص 161)اداره حقوقی قوه قضاییه نیز حسبنظریه مشورتی شماره 7/901-81/12/12در این خصوص با قبول دکترین مزبور نظر دادهاست که:«اجرای حکم غیابی منوط به معرفیضامن معتبر یا اخذ تأمین مناسب،از محکوم‌علیهخواهد بود و دلیلی که اعتبار ضمانت‌نامه یا تأمینمذکور را محدود به زمان معینی کرده باشد دردسترس نیست؛ناگزیر تأمین یا تضمین ماخوذهتا مراجعه محکوم‌علیه و اعتراض وی و صدورحکم قطعی و یا ابلاغ واقعی به او و مضیمهلت‌های واخواهی و تجدید نظرخواهی بایدباقی بماند. ج-ضمان مذکور منصرف از ضمان موضوعقانون مدنی و ابداعی است جدید،بنابراین همینکه حسب ظاهر اعتبار ضامن برای دادگاه محرزشود،می‌توان به صورت مکتوب تعهد و تضمینضامن را در تأمین خسارت احتمالی محکوم‌علیهپذیرفت و نیازی به اخذ ضمانت به کیفیت مذکوردر ماده 648 به بعد قانون مدنی نمی‌باشد؛چه آنکه با وصف احراز ذیحقی محکوم‌له و صدور حکمبه نفع او،اخذ ضمانت مدنی از محکوم‌له مغایر بامفاد حکم بوده و باعث تضرر بیش از حد ضامنو مضمون‌عنه در مدت زمان نامحدود خواهدشد و اجمالا آن‌که تضمین موضوع تبصره مادهمذکور،در حدود اخذ کفیل و تعهد کافی است.”