نگاهی به مبحث معاونت در جرایم غیر عمد

نویسنده : موسوی، سید فرج الله ؛

(‎3 صفحه – از 85 تا 87 )

خلاصه ماشینی: “این تفکر در قوانین کیفری‌ اکثر کشورها تأثیر گذاشته و به نوعی،شناخت معاونت در جرایم را مستلزم‌ وجود شرایطی از جمله وحدت قصد بین مباشر و معاون جرم دانسته‌ است؛1این تفکر نتیجه همان برداشتی است که از معاونت در جرم در اذهان افراد رسوخ و رسوب نموده است تا جایی که عده‌ای شناخت معاونت‌ در جرایم غیرعمد را در حد یک مغالطه قلمداد نموده‌اند. به تعبیری دیگر،در جرایم‌ غیرعمد می‌بایست مقداری از ویژگیهای اصطلاحی معاونت جرم که ویژه‌ جرایم عمدی می‌باشد(از جمله وحدت قصد میان مباشر و معاون جرم)را به لحاظ مقتضای جرایم غیرعمد که بر پایه خطای کیفری توجیه می‌گردد، نادیده گرفت و در جایی که سوء نیتی وجود ندارد به دنبال وحدت قصد نمی‌باید بود. در بحث معاونت نیز معاون جرم هر چند به علت غیرعمدی بودن جرم،وحدت قصدی با مباشر جرم ندارد(به علت موضوعیت‌ نداشتن وحدت قصد به علت عدم وجود سوء نیت)،ولی همین که بپذیریم‌ خطای کیفری واحد،حاصل عمل مباشر و معاون جرم بوده است با مشکلی‌ در پذیرش آن مواجه نخواهیم گشت و نمی‌توانیم با ترجیح بلا مرجح، معاون را از شمول مسئولین کیفری خارج گردانیم،این امر را نباید با معاونت بدون علم و آگاهی از قصد مباشر در جرایم عمدی قیاس نمود.”