مروری بر صلاحیت سازمان قضایی نیروهای مسلح جمهوری اسلامی ایران

نویسنده : برآهویی، شهریار ؛

(‎5 صفحه – از 80 تا 84 )

خلاصه ماشینی: “ب)رأی وحدت رویه شماره 3498 مورخه 5/9/1335: «نظر به اینکه قید کلمه امنیه در ماده(91)قانون دادرسی‌ و کیفر ارتش در موقعی بوده که سازمان ژاندارمری تابع وزارت‌ جنگ بوده و فعلا به موجب ماده سوم قانون اصلاح قانون‌ بودجه کل سال 1320 کشور،سازمان مزبور ضمیمه وزارت کشور گردیده و به همین جهت در قانون رسیدگی به جرایم عمومی‌ افسران و افراد ارتش در دادگاههای عمومی مصوب29 آبان‌ ماه 1322،ذکری از امنیه یا ژاندارم نشده و اینکه به موجب‌ ماده(91)قانون آیین دادرسی کیفری،افسران و افراد ژاندارم‌ از ضابطین دادگستری می‌باشند؛بنابراین رسیدگی به جرایم‌ عمومی مستخدمین مذکور در صلاحیت دادگاههای دادگستری‌ است» 2-جرایم در حین خدمت ماده(191)قانون آیین دادرسی کیفری مصوب 1290، هنگامی که دادسرای نظامی در حال تحقیق در خصوص یک جرم خاص نظامی مانند استفاده‌ غیرمجاز از خودرو نظامی است و در ادامه آن،جرایم‌ دیگری از قبیل جرایمی که در صلاحیت ذاتی محاکم‌ عمومی یا انقلاب است کشف گردد،قادر خواهد بود به آن جرایم نیز رسیدگی نماید «صاحب منصبان و تابین نظامی بری و بحری و همچنین‌ مستحفظین سر حدی،هرگاه در موقعی که سر خدمت هستند متهم به ارتکاب جنحه یا جنایتی شوند رسیدگی به آن از خصایص محاکم نظامی است.”