اشتباه به عنون یک عامل رافع مسئولیت در اساسنامه دادگاه کیفری بین المللی/ قسمت اول

نویسنده : میر محمد صادقی، حسین ؛

(‎3 صفحه – از 3 تا 5 )

خلاصه ماشینی: “دادگاه،ضمن رد این‌ ادعا،اظهار داشت که اصل اساسی برای‌ پذیرفته شدن اشتباه موضوعی آن است که‌ اعتقاد غلط مرتکب باید به گونه‌ای باشد که‌ هرگاه وقایع آن‌گونه که وی تصور می‌کرده‌ اشخاص ملزم به آموختن‌ قانون می‌باشند و نباید با پذیرش جهل به قانون، به عنوان یک عامل رافع‌ مسئولیت کیفری،در واقع‌ جاهلان به قانون را در موقعیتی برتر از عالمان به‌ آن قرار داد و در نتیجه،در اعمال قانون نسبت به‌ اشخاص مختلف با تبعیض‌ عمل کرد اساسنامهء دادگاه کیفری‌ بین المللی در بند اول مادهء (32)به اشتباه موضوعی‌ پرداخته و آن را تنها در صورتی که عنصر روانی‌ لازم برای جرم را از بین‌ برده باشد موجب معافیت‌ از مسئولیت کیفری دانسته‌ است است،می‌بودند عمل مرتکب قانونی‌ محسوب گردد؛در حالی که اعدام یک‌ دشمن در بند،هیچگاه یک عمل قانونی‌ محسوب نمی‌شود.”