شرط ضمن عقد «سقوط نفقه» در عقد دائم

نویسنده : کریمی نیا، محمد مهدی ؛

(‎4 صفحه – از 60 تا 63 )

خلاصه ماشینی: “سؤالی که در این مقاله،به دنبال پاسخ آن‌ هستیم این است که:آیا مرد،می‌تواند در ضمن عقد ازدواج،شرط نماید که تعهدی در قبال پرداخت«نفقه»نخواهد داشت؟عقیده‌ «حقوقدانان»و«فقهای اسلام»در مورد این‌ شرط چیست؟آیا این شرط صحیح است یا باطل و اگر باطل است،آیا بطلان اصل عقد را نیز به دنبال دارد یا نه؟ در این مقاله،ابتدا کلام و نظر برخی از حقوقدانان و سپس عقیده عده‌ای از فقهای‌ اسلام در مورد نفقه خواهیم آورد و در یک‌ «نتیجه و جمع‌بندی»به سؤال فوق پاسخ‌ خواهیم داد. در پایان،یک نمونه«دادخواست» در مورد«نفقه»را بیان می‌نماییم: الف:عقیده حقوقدانان: حقوقدانان،با ادله و بیانات گوناگون، «شرط ضمن عقد سقوط نفقه»را باطل و خلاف مقتضای عقد می‌دانند: قول اول:نامشروع بون شرط عقد نفقه: (به تصویرصفحه مراجعه شود) در یک‌ تقسیم بندی،اقسام شرط عبارت است از:1- شرط صحیح،2-شرط باطل،«شرط باطل»نیز دو قسم است،الف-شرط باطل و مبطل که‌ موارد آن در ماده 1233قانون مدنی آمده‌ است. ولی در عقد منقطع، دین شوهر بر دادن نفقه متکی بر تراضی زن و شوهر است یعنی،شوهر،در صورتی نفقه زن‌ را می‌پردازد که یا به صراحت شرط شده یا عقد مبنی بر آن جاری شده‌ باشد(ماده 41113قانون مدنی). » جمع‌بندی و نتیجه‌گیری:در مورد این‌ سؤال که آیا شرط سقوط در ضمن عقد جایز است یا نه،طور کلی،می‌توان گفت که تمام‌ حقوقدانان و اکثر قریب به اتفاق فقهای عظام، به این سؤال جواب منفی داده‌اند حقوقدانان،به این مطلب تصریح دارند و به‌ طرق و ادله مختلف برای مدعای خود دلیل‌ آورده‌اند،که بین شد،در حالی،که فقهای‌ گذشته به این مطلب تصریح ننموده‌اند ولی از محتوای کلام آنها فهمیده می‌شود که«شرط اسقاط نفقه»را جایز ندانسته و آن را خلاف‌ مقتضای عقد می‌دانند.”