پخش مستقیم ماهواره ای و اقدامات متقابل در حقوق بین الملل با تأکید بر ارسال پارازیت

نویسنده : زمانی، سید قاسم ؛

(‎34 صفحه – از 319 تا 352 )

خلاصه ماشینی: حال در پرتو ملاحظات فوق این سؤال مطرح است که توسل به اقدامات متقابل (مثل توقیف اموال دولت فرستندة برنامه‌های ماهواره‌ای غیرمجاز، و یا تعلیق تعهدات قراردادی در قبال وی، و نیز ایجاد اختلال و پخش پارازیت 1 در برنامه‌های ارسالی ذی‌ربط) به لحاظ حقوقی (و البته فنی) تا چه حد قابل اتکا می‌باشد. , “The Labyrinth of International Telecommunications Law: Direct Broadcast Satellites”, NILR. 2 نکته قابل توجه دیگر آن است که فقط دولت متضرر از نقض تعهد بین‌المللی (اعم از آنکه به وی خسارت مادی یا معنوی وارد شده باشد)، حق دارد در مقابل دولت خاطی به اقدامات متقابل دست یازد؛ گو اینکه در مورد جرائم بین‌المللی این مفهوم کل کشورها را پوشش می‌دهد (پاراگراف 3 ماده 40 طرح پیش‌نویس). در چارچوب بحث حاضر هدف نشان دادن این حقیقت بود که حتی اگر اصول فوق در حقوق بین‌الملل استقرار یافته باشند باز هم به لحاظ محدودیتها و شروطی که از حیث محتوا و مضمون برنامه‌های ارسالی ماهواره‌ای وجود دارد حق کنترل دولت محل دریافت برنامه‌ها، و در صورت نیاز توسل به اقدامات متقابل به جای خود باقی است. گفتار دوم لزوم درخواست توقف ارسال برنامه‌های ماهواره‌ای غیرمجاز و ارجاع اختلاف به مراجع ذیصلاح توسل به اقدامات متقابل در حقوق بین‌الملل جنبه استثنایی و موقتی دارد و به لحاظ آثار و تبعاتی که می‌تواند در روابط دولتهای ذی‌ربط، و نیز در سطح جامعه بین‌المللی ایجاد نماید باید به‌عنوان آخرین حربه مورد توجه قرار گیرد.