نقدی بر یکی از آرای دیوان داوری ایران- ایالات متحده امریکا

نویسنده : صمصامی مهاجر، محمود ؛

(‎48 صفحه – از 153 تا 200 )

خلاصه ماشینی: اما در شرایط خاصی که وجوه صورت حسابهای تسلیمی تامز آفا پرداخت نشده و با وجود تقدیم دادخواست درخصوص مورد، سازمان هواپیمائی کشوری منکر اشتغال ذمه خود گردیده و از پرداخت وجه آن صورتحسابها امتناع کرده، مضافا به اینکه طبق دادخواست تقابل، خود را مدعی اصلی طلبکار هم می‌دانسته است، آیا بازهم می‌توان گفت که بین متعهد و متعدله قرارداد فرودگاه بین‌الملی اختلافی که نیاز به رسیدگی قضائی داشته باشد، وجود نداشته است؟ و آیا احتساب وجوه صورتحسابهای مزبور (که سازمان هواپیمائی کشوری خود را بدهکار آن نمی‌داند)، در جزء دارائی مؤسسة تامز آقاـ مهندسین مشاور و معماران، قبل از یک رسیدگی ماهوی دربارة اصل استحقاق مدعی مقدور بوده است؟ دیوان داوری با صدور حکم مورد بحث در حقیقت عملا به اصل استحقاق مزبور رسیدگی کرده اما ظاهرا اصرار دارد بگوید که چنان رسیدگی را معمول نداشته است! این مابه‌التفاوت مبلغی است که بنا بر رأی دیوان داوری، مؤسسه تامز آفا ـ مهندسین مشاور و معماران به قائم مقامی از تامز (بابت حق‌الزحمه مقرر در قرارداد فرودگاه جدید بین‌المللی تهران) استحقاق وصول آن را از سازمان هواپیمائی کشوری داشته است، و چون وجه مزبور از طرف این سازمان به آن مؤسسه پرداخت نشده، جزو مطالبات (یا به عبارت مندرجه در حکم، جزو حسابهای دریافتنی) مؤسسة مذکور بوده است و در نتیجه می‌بایست در حساب دارائیهای آن محسوب گردد و چون بزعم دیوان داوری، دولت ایران آن مؤسسه را مصادره کرده لذا مبلغ مزبور جزو محکوم‌به قرار گرفته است.