بررسی اختیار ظاهری نماینده در حقوق ایران و اسناد بین‌المللی
نویسنده : مافی، همایون ؛ کدیور، حسام ؛
(28 صفحه – از 23 تا 50 )
چکیده:
براساس اختیار ظاهری نماینده، چنانچه به‌رغم نبود نمایندگی، رفتار و گفتار اصیل سبب شود که ثالثی به نحو معقول و البته با حسن نیت به نتیجه برسد که وی به نماینده اعطای اختیار کرده است، اصیل در مقابل ثالث حق استناد به نبود رابطة نمایندگی را نخواهد داشت. این نوع از اختیار در اسناد بین‌المللی و حقوق کشورهای مختلف به رسمیت شناخته شده است. در این تحقیق بررسی شده است که آیا در حقوق ایران نیز قانون گذاران مدنی و تجارت چنین مفهومی را می‌پذیرند یا خیر؟ نتیجة این پژوهش نشان می‌دهد بر خلاف حقوق مدنی، مبنای اصلی اختیار ظاهری نماینده، یعنی نظریة «اعتماد به ظاهر»، از مواد مختلفی در قوانین تجاری ایران استنباط‌شدنی است و استناد به اختیار ظاهری نماینده، نسبت به قراردادهای این حوزه اعمال‌شدنی به نظر می‌رسد.
آخرین دیدگاه‌ها