سبکهای تربیتی و پیشگیری از جرم
نویسنده : ساریخانی، عادل ؛
(18 صفحه – از 207 تا 224 )
چکیده:
خانواده بهعنوان نخستین و مهمترین نهاد اجتماعی، میتواند با بهرهگیری از سبکهای تربیتی رایج یا سبک تربیت دینی، تاثیر سلبی یا ایجابی بسزایی در ابعاد گوناگون رشد فرزندان، تکوین شخصیت و رفتارهای آنان داشته باشد. بر این اساس، سبکهای تربیت فرزند را میتوان به دو دستة کلی تقسیم کرد، یکی سبکهای غیردینی که بر دیدگاههای انسانی پایهریزی شده و دیگری، سبک دینی که بر پایة آموزههای دینی پایهگذاری شده است. در این میان، آنچه اهمیت ویژه دارد، پیامدهای هر یک از سبکهای یادشده در پیشگیری بهتر از بزهکاری برآمده از چگونگی تربیت فرزندان است. از این رو نتیجة مقایسه نشان میدهد سبک فرزندپروری مسئولانة دینی مبتنی بر آیات و روایات بهترین روش فرزندپروری است که میتواند در پیشگیری از بزهکاری فرزندان موثر باشد. در این راستا، سبک فرزندپروری مقتدرانه از سبکهای غیردینی، نزدیکی بیشتری به سبک تربیت مسئولانة دینمحور دارد. اما دیگر سبکهای تربیت غیردینی آسانگیرانه، مستبدانه و مسامحهکارانه ناسالم شمرده میشوند. زیرا نهتنها از ناهنجاری و بزهکاری فرزندان پیشگیری نمیکنند، آسیبزا و موّلد بزهکاری نیز به شمار میآیند.
آخرین دیدگاهها