جایگاه منع شکنجه در حقوق کیفری ایران و اسناد بین المللی
نویسنده : شمس ناتری، محمد ابراهیم ؛
(34 صفحه – از 67 تا 100 )
چکیده:
از جمله رفتارهای غیر انسانی که برای اخذ اقرار یا اطلاعات از سوی متهم یا مطلع صورت می‌گیرد،اذیت‌وآزار روحی و جسمی متهم و مطلع است که در حقوق کیفری تحت عنوان«شکنجه»مورد بحث و بررسی قرار می‌گیرد.این رفتار در حقوق کیفری اسلام شدیدا منع شده و اطلاعات کسب شده از این طریق ارزش اثباتی ندارد.در اسناد بین المللی و منطقه‌ای نیز ضمن منع اعمال شکنجه،از کشورها خواسته شده است که ترتیباتی مقرر دارند تا ماموران مرتبط با متهمان و مظنونان از این روش استفاده نکنند.در حقوق ایران،گرچه قانون اساسی ایران برمبنای شریعت تمامی انواع شکنجه را ممنوع اعلام کرده و متخلفان از آن را مستحق مجازات دانسته است؛در قانون مجازات اسلامی آن را در سطح محدودی جرم‌انگاری کرده و راه را برای سوء استفاده از آن باز گذاشته است.اخیرا قانونی در این خصوص به تصویب رسیده است که بیش‌تر به قواعد اخلاقی می‌نماید و فاقد ضمانت اجرای لازم است.در این تحقیق ضمن بررسی مفهوم شکنجه در حقوق ایران و اسناد بین المللی،آثار آن مورد مطالعه قرار گرفته و تدابیر قانونی ایران در تطبیق با اقدامات بین المللی و حقوق کیفری اسلام نقد شده است.
آخرین دیدگاه‌ها