مبانی فلسفی و حقوقی دوره کودکی و نوجوانی از منظر نظام حقوقی اسلام و کنوانسیون حقوق کودک
نویسنده : جعفری، افشین؛ اسماعیل‌پور، حیدر؛
(13 صفحه – از 126 تا 138 )
چکیده:
اسلام به عنوان کامل‌ترین دین، برنامه‌ای برای زندگی به انسان داده که بتواند به سهولت مراتب کمال و سعادت خود را طی نماید که تعلیم و تربیت از جمله حوزه‌های دستیابی به کمال انسان است و توجه بدان نتایج ثمربخشی را در حوزه رفتار آدمی به دنبال دارد. یکی از ویژگی‌های موضوع تربیت، مراحل زندگی انسان است که به دوران نطفگی، کودکی، نوجوانی، بلوغ و پیری تقسیم می‌شود. هدف تحقیق حاضر بررسی فلسفه دوران حساس زندگی یا همان کودکی و نوجوانی و نقش تعلیم و تربیت کودک در دستیابی به کمال در دو حوزه قواعد بین‌المللی همچون کنوانسیون حقوق کودک و آموزه‌های دینی که از اهل بیت (ع) به ارث رسیده است. نتایج تحقیق نشان‌دهنده آن است که ارتباط سه گانه والدین و فرزند و خداوند بر پایه محبت و عواطف شکل می‌گیرد و به میزان کاستی این خمیرمایه دین اسلام روی شخصیت آدمی به کاستی می‌گراید. آداب و رسوم آشنایی با دین و پیاده‌کردن آن در زمینه تربیتی و مسائل جنسی نیز از جمله مواردی است که قاعده و دستورالعمل مشخصی در تعلیمات اسلامی دارد. دین اسلام در تربیت کودکان بسیار حساس بوده و رعایت حقوق آن‌ها را مورد توجه قرار داده است، به طوری که در اسلام یک کودک نه از بدو تولد، بلکه از دوران قبل از تولد نیز دارای حق و حقوقی شده است. در دهه‌های اخیر توجهات جدی در سطح بین‌المللی به قشر کودک و نوجوان شده است و کنوانسیون حقوق کودک که مهم‌ترین سند در حمایت از این قشر است، در این خصوص تهیه و تصویب شده است. با وجود این‌که کنوانسیون از نقاط قوت و محاسنی برخوردار است، ولی به نوبه خود ایراداتی بر آن وارد است.
آخرین دیدگاه‌ها