شاخص های شفافیت در حکومت اسلامی (با تاکید بر حکومت علوی )

نویسنده : حبیب نژاد، سیداحمد؛ عامری، زهرا؛

(‎29 صفحه – از 129 تا 157 )

چکیده:
یکی از مهم ترین تعهدات حکمرانی شایسته ، تضمین حقوق بشر و شـهروندی مѧیباشـد و در این جهت ، «شفافیت » یکـی از خصـایص روشـن حکمرانـی شایسـته اسـت کـه مـی توانـد بـه عنوان سازوکار موثر حامی حقوق سیاسی ، اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی شهروندان، قدرت 129را به نقطه تراز مورد انتظار برساند و راهکاری ارزنده برای مبارزه با پدیدههـای شـومی باشـد مانند فسادهای سیاسی و اقتصادی که از مهم ترین چالش های حقوقی و سیاسی هـر جامعـه ای می تواند باشد. در این میان هرچند مفهوم حقوقی شفافیت ، امـروزه مفهـومی تـازهوارد اسـت ، ولی ریشه های مفهوم شفافیت را می توان در آموزههای علوی بـه خصـوص در دوران کوتـاه حکوت ایشان یافـت . علـی ع شـفافیت در حکومـت را امـری ضـروری تلقـی مـی کـرد و بـه صداقت و صراحت تمام، دیدگاه حکومتی و شیوه عملی خویش را با مردم و همـه مخاطبـان در میـان مـی گذاشـت . ایشـان جـز در مـورد اسـرار جنگـی ، پنهـانکـاری از مـردم را مجـاز نمی دانست . در اندیشه علوی، شاخص ها و معیارهایی ـ اعم از ساختاری و رفتاری ـ دخیل انـد تا با فراهم سازی مقدمات تحقق پذیری شفافیت ، خیر عمومی و منافع همگانی را تامین کننـد. اعلام صریح مواضع حکومت ، هشدار و آگاهی بخشی به کارگزاران، تبیین تکالیف و حقوق متقابل کارگزاران و مردم، لزوم دسترسی آسان به کارگزاران، بـه کـارگیری سـطح بـالایی از استانداردهای درستکاری و اخلاق برای کارکنان، گزارشدهی به مردم و تبیین دلائلـی تنبیـه کـارگزاران، شـاخص هـای رفتـاری یـک حکومـت شـفاف اسـت . همچنـین بهـرهگیـری از شاخص های ساختاری چون شبکه نظارتی گسترده و نظام قضایی مستقل ، به خوبی در نیل بـه شفافیت می تواند راهگشا باشد