نقد کیفرشناختی تشهیر رسانه ای

نویسنده : حیدری، علی مراد؛

(‎28 صفحه – از 133 تا 160 )

چکیده:
تشهیر، مجازاتی است کـه بـه موجـب آن، محکـوعلیـه ، میـان مـردم معرفـی و شناسـانده می شود. در قانون مجازات اسلامی ١٣٩٢، کیفر تشهیر در قالب اعلام حکم محکومیت در رسانه ها (تشهیر رسانه ای) مـورد توجـه قـرار گرفتـه اسـت . از حیـث ارزش کیفرشـناختی ، تشهیر، مزایا و معایبی دارد. عدم اعتماد بر گواهی شخص دروغگو، اثر ضد تبلیغی ، تعدیل تصویر رسانه ای جرایم و … از مزایای تشهیر می باشند و منافات با کرامت انسـانی و حـریم خصوصی ، ترویج عوامگرایی کیفری، گسترش ابتذال رسانه ای، ناکارآمدی و …از معایب آن است . معایب تشهیر بر مزایای آن برتری دارد، پس باید از حیث نوع جرایم ، محدود به جرایم اقتصادی و از حیث گروه مجرمین ، محدود به مجرمین یقه سفید باشد. تشهیر رسانه ای بیش از آنکه یک اقدام حقوقی و قضایی باشد، ماهیتی رسـانه ای دارد از این روی باید از سوی نهادها و متخصصـان رسـانه ای «آیـین نامـه اجرایـی نحـوه تشـهیر رسانه ای» تدوین شود. آیین نامه پیشنهادی باید دربردارنده محدودیت از جنبـه نـوع رسـانه مجاز به انتشار حکم ، شکل و قالب انتشار، زمان اعلام و نیز روش تشهیر باشد.