ادغام احکام محکومیت متعدد

نویسنده : رحمدل، منصور؛

(‎20 صفحه – از 121 تا 140 )

چکیده:
طبق قسمت دوم ماده ی 4۷ قانون مجازات اسلامی در تعدد جرم از نوع واحد فقط یک مجازات تعیین می شود و در اپن مورد تعدد جرم می تواند از علل مشدده ی کیفشر باشد. حکم قانون گذار از جهت تجویز تشدید بدون تعیین میزان آن با اصل قانونی بودن مجازات (اصل ۳6 قانون اساسی) مغایرت دارد» چه» تشدید مجازات به معنای فرا رفتن از حداکثر مجازات. مستلزم تصریح به وجود دو شرط (سبب تشدید و میزان تشدید) از طرف قانون گذار است. و به این اعتبار تشدید مجازات موضوع مواد 47 و 48 قانون مجازات اسلامی ممنوع است. بحث اصلی در مورد تعیین مجازات واحد برای جرایم متعدد از نوع واحد است. این امر در فرضی که جرایم متعدد موقع رسیدگی به اتهامات متهم کشف شده اند مشکل خاصی ندارد, مشکل ناظر به مواردی است که اتهامات متعدد متهم یا کشف نشده اند و یا موقع صدور حکم در مورد یکی از همین اتهامات کشف می شوند و یا پس از صدور احکام قطعی کشف می شود که در مورد متهم احکام قطعی متعدد صادر شده است که مشمول مقررات مربوط به تعدد جرم بوده است. این مقاله در مقام تبیین جهات مختلف این امر به استناد ماده ی ۱۸4 قانون آیین دادرسی دادگاه های عمومی و انقلاب در امور کیفری مصوب ۱۳۷۸ و پاسخ گویی به سوالاتی است که در این زمینه قابل طرح هستند.