توجیه یا دلیل آوری برای مجازات

نویسنده : Michael Cavadino؛ James Dignan؛ مترجم : صفاری، علی؛

(‎38 صفحه – از 287 تا 324 )

خلاصه ماشینی: 3این درست است که در برخی موارد بر حسب اتفاق تحمل کنندهمجازات،آن را دردناک نمی یابد یا حتی از آن استقبال می‌کند-برای مثالبرخی مرتکبین ممکن است زندان را پناهنگاه خوبی در مقابل فشارهایغیر قابل تحمل دنیای خارج از زندان بیابند-اما حتی در چنین مواردی،مجازات چیزی است که تحمیل می‌شود:یعنی این یک تجاوز و دخالتبی مورد و ناحق در آزادی فردی است که مجازات شده و به همین دلیلنیاز به یک توجیه اخلاقی دارد. مجازات«حبس ابد»به طور دقیق ترمی تواند به عنوان مجازاتی که بالقوه به اندازه عمر است توصیف گردد،چراکه اغلب زندانیان ابد نهایتا آزاد می‌شوند؛اما کیفر حبس ابد به این معنیاست که محکومین به آن تا زمانی که اعتقاد بر خطر غیر قابل قبولی برایتکرار جرم شدید و خطرناک از سوی آنها وجود داشته باشد آزاد نخواهندشد. اما نظریه سزادهی،عاری از مشکلات فلسفی خاص خود نیست؛اولا یک اشکال این است که اصولا چگونه برای اصل سزادهی یک&%04232OHTG042G% زیر بنای اخلاقی در نظر گرفته شود. احتمالا این درست است که نهادهای رسمی یک جامعهبایستی قضاوتهای اخلاقی را از طرف اعضای مطیع قانون آن بیان کنند،اماچرا چنین بیانی باید شکل مجازات داشته باشد؟چرا نباید مرتکبین باتشریفات و رسما به وسیله کلمات،تقبیح و محکوم شوند و سپس آزادشوند-مگر اینکه احتمالا ما طرفداران محرمانه و مخفیانه نظرات کاهندگیو یا سزادهی باشیم-؟تقبیح یک توجیه عام غیر قابل قبول به نظر می‌رسد،برای سیستمی که عامدانه مجازات را بر مردم تحمیل و اعمال می‌کند،مگراینکه ما هیچ اهمیتی به آزادی بشر ندهیم و در مورد تحمل رنج بشر بی اعتناباشیم.