تأملی بر ماده 30 موافقت نامه تریپس و درس هایی از رویه قضایی سازمان جهانی تجارت

نویسنده : عزیزی مرادپور، حمید؛

(‎28 صفحه – از 129 تا 156 )

چکیده:

ماده ٣٠موافقت نامه تریپس در موردمحدودیت های حقوق دارندگان حق اختراع مـی باشـد نگرش حاکم بر موافقت نامه تریپس نگرش حمایتی است بـدین معنـی کـه ایـن موافقـت نامـه عمدتا بدنبال حمابت از حقوق دارندگان مالکیت فکری است اما علی الاصـول رسـالت حقـوق مالکیت فکری ایجادتوازن بین حقوق فردی دارندگان و حقـوق اجتمـاع یـا بـه تعبیـر مـاده ٧ موافقت نامه تریپس ایجاد تعادل بین حقوق تولیـد کننـدگان و مصـرف کننـدگان تکنولـوژی می باشد.یکی از سازو کارهای رسیدن به این تعادل استثنائات پـیش بینـی شـده در مـاده ٣٠ موافقت نامه تریپس می باشد.اما این ماده به گونه ای پیش بینی شده است کـه در عمـل باعـث ایجاد تفاسیر متفاوتی بین کشورهای توسعه یافته و کشور های در حال توسعه شده است .رویـه قضایی سازمان جهانی تجارت یکی از راه هایی است که کشور های عضو سازمان جهانی تجارت را در رسیدن به درک مشترک از این ماده کمک می کند .اما رویه قضایی هیـات حـل اخـتلاف سازمان نیزنتوانسته است به چالش های موجود در این مورد پایان دهد و همچنان اختلاف بـین کشورها در خصوص حدود و ثغور این ماده باقی است .