حق داشتن وکیل در اسلام و حقوق بین المللی بشربا تاکید بر مرحله تحقیقات مقدماتی

نویسنده : فضائلی، مصطفی؛ ملاکه، ابراهیم؛

(‎30 صفحه – از 139 تا 168 )

چکیده:

حق داشتن وکیل یکی از ابزارهای دفاعی متهم به شمار می‌آید که به وسیله‌ی آن شخص فرصت اثبات بهتر بی‌گناهی یا دفاع از حقوق خویش را خواهد یافت. برآیند اعمال این حق در مرحله‌ی تحقیقات مقدماتی جلوگیری از اجحاف نسبت به حقوق متهم و حفظ کرامت انسانی وی می‌باشد. در این رهگذر بیان دیدگاه‌های اسلام، به عنوان مکتبی که مبین و پاسدار ارزش‌های اخلاقی و حقوق انسانی در بالاترین سطح ممکن مطابق با فلسفه‌ی وجودی و غایت حیات آدمی است، در کنار سنجش اسناد و موازین بین‌المللی برآمده از تجارب و اندیشه‌های بشری می‌تواند به لحاظ علمی و کاربردی متضمن نتایج ارزشمندی باشد. در نوشتار پیش رو، ضمن نگاهی کلی به رویکرد حقوق اسلام و حقوق بین المللی بشر پیرامون حق داشتن وکیل، این مساله بررسی شده است که بر مبنای این دو نظام میزان قابلیت اعمال این حق و چگونگی تضمین آن در مرحله‌ی تحقیقات مقدماتی به چه صورت قابل تحلیل است. از سوی دیگر وکیل به عنوان دادرس متهم چه معیارهای رفتاری‌ای به ویژه در مرحله‌ی مقدماتی فرآیند دادرسی باید رعایت نماید، تا از موازین اسلامی و بین‌المللی تخطی نکرده باشد.