حقوق کار در ایران (اختلافات کارگر و کارفرما)

نویسنده : همدانی، علی الله؛

(‎3 صفحه – از 73 تا 75 )

خلاصه ماشینی: “ماده اول قانون کار،کارگر را بدین طریق تعریف نموده است: کارگر کسی است که بهر انواع بدستور کارفرما در مقابل دریافت حقوق یا مزد کار میکند و اشتغال کارگر نزد کارفرما،از طریق انعقاد قرارداد کتبی یا شفاهی انجام یافته و کارگر متعهد میشود که در قبال مزد دریافتی کاری را برای مدت معین یا مدت نامحدود برای کارفرما انجام دهد(ماده 30) عدم رعایت مقررات مربوط بقرارداد مذکور فوق از جانب یکی از طرفین غالبا سبب‌ بروز اختلافاتی بین آنان میگردد و از جمله موارد مهم آن اخراج کارگر از کارخانه است که‌ ما در سطور زیر ضمن بحثی کوتاه موارد مختلف اخراج و مرجع صلاحیتدار و نحوه رسیدگی‌ بشکایات کارگران را در این زمینه بیان میداریم: قانون کار در فصل هفتم در خصوص قرارداد کار باین مسئله پرداخته ولی چنانکه‌ باید جوانب مختلف مسئله را در نظر نگرفته است و حال آنکه در قوانین دیگر کشورهای جهان‌ مقررات وسیع در اینخصوص تدوین و تنظیم گردیده است.”