دکترین رس ایپسالو کویتور و کاربرد آن در مسئولیت مدنی res ipsa loquitur
نویسنده : طاهری، دکتر یاشار ؛
(18 صفحه – از 81 تا 98 )
چکیده:
غفلت به طور کلی به معنای بیدقتی در انجام یک عمل یا ایجاد یک نادیده انگاری است، همچون این که ممکن است عنصری از برخی عوامل نقض حریم خصوصی باشد مانند تجاوز و مزاحمت. اما این دیدگاه و نقدی جداگانه است که در اوایل دهه قرن نوزده میلادی آغاز و گسترش یافت. اگرچه منشا نسبتا جدید است، اما مهمترین مورد از انواع تقصیرهاست که نوشتههای بسیاری هم درباره آن نگاشته شده است تا دیگر غفلتها و تقصیرها. غفلت، به عنوان یک جریمه، شامل یک وظیفه قانونی برای جلب رضایت شاکی یا خواهان است که نقض این وظیفه توسط متهم یا خوانده رخ داده است که آسیب ناشی از آن نقض به شاکی یا خواهان وارد میشود. به طور معمول، شاکی باید با شواهد ومدارک؛ رفتار مدعی علیه را اثبات کند که او غفلت نموده و قصور ورزیده است، اما اغلب؛ مدعی علیه میداند که چرا و چگونه آن رویداد رخ داده است. در چنین مواردی، مدعی گاهی میتواند به عنوان ادله، حکم مدارک و شواهد را داشته باشد که این مورد ناشی از قاعده لاتینی ((رس ایپسا لوکویتور)) و ماهیت آن میباشد که این قاعده بیان میدارد: ((رویداد از خودش سخن میگوید)) با توجه به آنچه گفته شد، کاربرد پذیری دکترین رس ایپسا در اعمال غفلت آمیز و سهل انگارانه مورد بررسی قرار میگیرد. برای این مقصود، هدف این نوشتار باید برجسته سازی اثرات و اهمیت اصل مذکور در اقدامات سهل انگارانه باشد.
آخرین دیدگاهها