حضانت کودکان از منظر فقه امامیه و قانون مدنی

نویسنده : علی محمدی، طاهر ؛ خاکساری، الهه ؛

(‎18 صفحه – از 129 تا 146 )

چکیده:
از سرپرستي كودكان و نظارت بر تربيت آنان تا رسيدن به زمان بلوغ با عنوان حضانت در فقه اماميه ياد مي­شود. در پژوهش حاضر كه به صورت توصيفي تحليلي انجام پذيرفته، با نقد و بررسي ديدگاه­هاي مختلف فقها چنين به دست آمده كه حضانت كودك، به ترتيب اولويت بر والدين واجب كفايي است و ذكر سن و زمان خاص در برخي از روايات، ناظر به انحصار سرپرستي كودك به يكي از والدين و الزام او نيست، به گونه­اي كه امكان جابجايي حضانت در صورت توافق والدين و شايستگي آن ها يا در شرايط عسر و حرج نباشد؛ بلكه تنها بيانگر اولويت در پذيرش اين واجب است. افزون بر اين، اولويت مادر براي سرپرستي كودك، پسر باشد يا دختر، تا سن هفت سالگي است.