بررسی امکان ارتکاب قتل عمدی از طریق ترک فعل در فقه و حقوق کیفری ایران

نویسنده : شاکری، ابوالحسن ؛ مرادی کندلاتی، اسفندیار ؛

(‎18 صفحه – از 107 تا 124 )

چکیده:

ترک فعل منتهی به سلب حیات از دیگری اعم از آنکه انجام آن،وظیفهء تارک‌ بوده یا نه،در هر دو حالت با شرایطی در قوانین کیفری ایران جرم است.در حالت اول که شخص در برابر دیگری تعهد و وظیفه‌ای ندارد،نه از بابت قتل‌ قربانی،بلکه ترک‌کننده به موجب بند 1 ماده واحدهء قانون مجازات خودداری از کمک به مصدومین و رفع مخاطرات جانی 1354 محکوم می‌شود.در حالت‌ دوم که شخص تارک بر حسب قانون،قرارداد و یا حرفهء خود وظیفه داشته مانع‌ از تاثیر اسباب وقوع قتل علیه قربانی شود،چنانچه عمدا وظیفه خود را به قصد قتل قربانی ترک کند،عمل وی قتل عمدی و مشمول مادهء 206 قانون مجازات‌ اسلامی خواهد بود.قانون مجازات اسلامی مجموع این وظیفه و ترک فعل ناشی‌ از آن را در جرم قتل عمدی با ذکر واژهء«کار»در بندهای سه‌گانهء مادهء 206 ق.م.ا که به معنی رفتار می‌باشد،پذیرفته است.در این خصوص،عرف بین رفتار متهم و مرگ مجنی علیه رابطهء علیت برقرار می‌کند،هرچند از نظر مادی نتوان‌ بین این دو رابطه علیت برقرار کرد.