نقش دلایل ژنتیکی در دعاوی نفی نسب
نویسنده : عامری، پرویز ؛ یاسینی‌نیا، هاجر ؛
(24 صفحه – از 29 تا 52 )
چکیده:
نسب مبحثی بیولوژیک و زیستی است که به دلیل آثار حقوقی فراوان مترتب برآن، در فقه و حقوق مورد توجه قرار میگیرد. پیشرفت علم ژنتیک و راهیابی آن در سه دهه اخیر به عرصه حقوق و دادگاهها، و استفاده از آزمایش تجزیه خون و DNA، بررسی اعتبار فقهی و حقوقی مساله را ضروری می‌سازد. مقاله حاضر درصدد پاسخ به این سوال است که آیا میزان اعتبار حقوقی و فقهی آزمایشهای خون و ژنتیک به اندازهای است که بر اماره فراش مقدم شود و دعاوی نفی نسب از طریق آن حل و فصل گردد؟ برخی بر این عقیدهاند که این نوع آزمایشها بر اماره فراش مقدم هستند و اثبات خلاف اماره از طریق آزمایشهای مذکور امکانپذیر است؛ اما پاسخ مقاله به سوال تحقیق این است که هر چند آزمایشهای ژنتیک موفقیتهایی در زمینه رابطه نسبی بین افراد داشته‌اند، در مواردی که تمامی شرایط اماره فراش محقق باشد، این آزمایشها توان مقابله با اماره را ندارند و اثبات خلاف اماره فراش از این طریق امکانپذیر نیست؛ مگر آنکه یکی از شرایط اماره مفقود باشد. در آن صورت، استفاده از نتایج آزمایشهای مذکورـ به عنوان اماره قضایی ـ می‌تواند راهگشا باشد.نسب مبحثی بیولوژیک و زیستی است که به دلیل آثار حقوقی فراوان مترتب برآن، در فقه و حقوق مورد توجه قرار میگیرد. پیشرفت علم ژنتیک و راهیابی آن در سه دهه اخیر به عرصه حقوق و دادگاهها، و استفاده از آزمایش تجزیه خون و DNA، بررسی اعتبار فقهی و حقوقی مساله را ضروری می‌سازد. مقاله حاضر درصدد پاسخ به این سوال است که آیا میزان اعتبار حقوقی و فقهی آزمایشهای خون و ژنتیک به اندازهای است که بر اماره فراش مقدم شود و دعاوی نفی نسب از طریق آن حل و فصل گردد؟ برخی بر این عقیدهاند که این نوع آزمایشها بر اماره فراش مقدم هستند و اثبات خلاف اماره از طریق آزمایشهای مذکور امکانپذیر است؛ اما پاسخ مقاله به سوال تحقیق این است که هر چند آزمایشهای ژنتیک موفقیتهایی در زمینه رابطه نسبی بین افراد داشته‌اند، در مواردی که تمامی شرایط اماره فراش محقق باشد، این آزمایشها توان مقابله با اماره را ندارند و اثبات خلاف اماره فراش از این طریق امکانپذیر نیست؛ مگر آنکه یکی از شرایط اماره مفقود باشد. در آن صورت، استفاده از نتایج آزمایشهای مذکورـ به عنوان اماره قضایی ـ می‌تواند راهگشا باشد.
آخرین دیدگاه‌ها