بررسی تاثیر یافتههای جرمشناسی صلح جو بر سیاست جنایی ایران
نویسنده : محمدیاری، پگاه ؛
(26 صفحه – از 207 تا 232 )
چکیده:
توسعه علم جرمشناسی و به دنبال آن شکست سیاست دولتها در برخورد با پدیده مجرمانه موجب شکلگیری رویکردهای جدیدی در اعتراض به وضع موجود جامعه شد. ازجمله این گرایشها، جرمشناسی انتقادی بود که در انتقاد از ساختار نابرابر جامعه و نیز ناکارآمدی دستگاه عدالت کیفری و تورم کیفری شکل گرفت. ازجمله نظریات مهمی که در بطن این رویکرد شکل گرفته و توانسته تاثیرات قابلتوجهی در نظام کیفری کشورها بگذارد، جرمشناسی صلحجو است. این شاخه از جرمشناسی مبتنی بر توافق و مصالحه بوده و بیانگر یک رویکرد مهرآمیز و صلحجویانه در برخورد با پدیده مجرمانه است و درواقع مخالف هرگونه خشونت در اجرای مجازاتهاست. جرمشناسی صلح با ایدههای الغاگرایانه و عدالت ترمیمی و آنارشیسم در ارتباط بوده و به دنبال یک زندگی امن برای شهروندان است. مخالفان این نظریه بر این باورند که جرمشناسی صلحجو نوعی فلسفه زندگی بوده و نمیتواند بهصورت تجربی موردتحلیل قرار گیرد و نهایتا این رویکرد منجر به افزایش قدرت سرکوبگرایانه دولتها میشود. در جایجای قوانین کیفری ایران نیز بهتبع قوانین کیفری سایر کشورها، توجه زیادی به مفاهیم صلح و آشتی صورت گرفته است. جلوههای عفو و توبه و… در قلمرو حقوق کیفری ماهوی و نیز ترک و تعلیق تعقیب و میانجیگری کیفری و… در قلمرو حقوق کیفری شکلی بیانگر تلاش مضاعف سیاستگذاران جنایی ایران در کاستن از میزان خشونت و تقلیل حس خصومت و درنهایت اعتلای صلح و آشتی است.
آخرین دیدگاهها