تأملی بر مسؤولیت بین المللی سازمانهای بین المللی
نویسنده : زمانی، سید قاسم ؛
(34 صفحه – از 213 تا 246 )
خلاصه ماشینی: 1 دیوان با این رأی خود تا حد زیادی تردیدهای مربوط به شخصیت حقوقی بینالمللی سازمانهای بینالمللی دولتی و لزوم جبران خسارات وارده به آنان را برطرف کرد و به سازمان اجازه داد درصورت لزوم از کارمندان و مستخدمان خود درقبال دولتها حمایت شغلی بنماید و علیه دولت عامل خسارت طرح دعوا کند. در قضیه جبران خسارات وارده به ملل متحد، Institute of International Law, “The legal Consequences for Member States of the Nonfulfilment by International Organizations of Their Obligations toward Third Parties”, Yearbook (YIIL. 5. شایان ذکر است که گرچه بههنگام تأسیس سازمان ملل متحد تا حد زیادی بر سر این نکته اتفاق نظر بود که سازمانهای بینالمللی میتوانند شخصیت بینالمللی مستقل از دول عضو داشته باشند اما در مورد اعطای صریح اهلیت بینالمللی کامل به سازمانها تردید وجود داشت. 3 به همین لحاظ در پاراگراف مقدماتی کنوانسیون 1986 وین راجع به معاهدات میان دولتها و سازمانهای بینالمللی و بین خود سازمانهای بینالمللی جنبه کارکردی شخصیت حقوقی سازمانهای بینالمللی مبنای صلاحیت آنها در عقد معاهده قرار گرفته است، زیرا اهلیت انعقاد معاهده برای اعمال وظیفه و اجرای اهداف سازمانها ضروری قلمداد شده است. 2 بر این اساس بهلحاظ برخورداری سازمانهای بینالمللی دولتی از شخصیت حقوقی جداگانه و مستقل از دول عضو، خود سازمان مسئول ایفای تعهدات خویش میباشد 3 مگر اینکه اعضا صراحتا چنین مسئولیتی را پذیرفته باشند. , “International Organizations and the Law of Responsibility”, RCADI. در آن صورت این استدلال که دول عضو از آن سازمان بهعنوان حربه یا ابزاری برای اعمال خود استفاده کردهاند قویتر خواهد بود؛ 5 و در نتیجه مسئولیت عمل مذکور نه برعهده سازمان، بلکه متوجه آن دسته از دولتهای عضوی است که از آن تصمیم حمایت کردهاند.
آخرین دیدگاهها