دادگاه اروپایی حقوق بشر؛ ساختار و صلاحیت های جدید

نویسنده : طباطبایی، سید احمد ؛

(‎32 صفحه – از 105 تا 136 )

چکیده:
در سال 1959 دادگاه اروپائی حقوق بشر بر اساس کنوانسیون اروپائی حقوق بشر برای رسیدگی به شکایات علیه دولتهای عضو در مورد نقض حقوق و آزادیهای مندرج در کنوانسیون، از جمله حق حیات، منع شکنجه، حق دسترسی به محاکمه عادلانه، آزادی بیان و آزادی اجتماعات تشکیل گردید. متعاقبا پروتکلهای متعددی به کنوانسیون ضمیمه گردید و دامنه حقوق و آزادیهای حمایت شده را گسترش داد. این تحول و تحولات دهه 90 در اروپای شرقی خصوصا تجزیه اتحاد جماهیر شوروی و یوگسلاوی و عضویت کشورهای جدید منطقه به کنوانسیون، سبب افزایش شدید دعاوی ارائه شده به دادگاه گردید. با توجه به عدم توانائی ساختار قدیمی دادگاه در مقابله با حجم وسیع دعاوی، با تصویب پروتکل شماره 11، تجدید نظر اساسی در ساختار و سیستم رسیدگی دادگاه به عمل آمد. با لازم الاجرا شدن این پروتکل در سال 1998 دادگاه جدیدی به صورت تمام وقت، با شعبه های متعدد و با داشتن صلاحیت اجباری، جایگزین دو نهاد قبلی یعنی دادگاه نیمه وقت و کمیسیون اروپائی حقوق بشر گردید. در این مقاله ضمن معرفی و بررسی صلاحیت، ساختار و آئین دادرسی دادگاه جدید، آمار و ارقام مربوط به دعاوی ارائه شده به دادگاه و تصمیمات اتخاذ شده توسط آن، ارائه شده است.