عوامل و ریشه های تنبیه بدنی کودکان: رویکردها و راهکارها

نویسنده : حسنی، محمدرضا؛ عابدینی، عیسی؛ ابراهیمی، ابراهیم؛ کوهی، کمال؛

(‎16 صفحه – از 57 تا 72 )

چکیده:
طرز رفتار بزرگسالان اثر عمیقی بر شخصیت کودکان و عادات کسب شده توسط آنها دارد. تنبیه بدنی به معنای استفاده از نیروی فیزیکی جهت ایجاد درد بدون صدمه ، به منظور تربیت «تصحیح یا کنترل رفتار» کودک می باشد. تنبیه بدنی دارای اثرات مخرب کوتاهمدت و بلندمدت بر جسم و روح کودک می باشد. به طور کلی ، پدر و مادری که مکرر از تنبیه بدنی استفاده می نمایند، به احتمال زیاد، تجربه افسردگی دارند، از داروهای الکلی و غیرمشروع استفاده می نمایند، بین آنها اختلاف و درگیری وجود دارد، تجربه و سابقه آزار جنسی دارند و دارای سبک فرزندپروری استبدادی هستند. همچنین ، نرخ بالایی از تنبیه بدنی در فضاهای فقرآلود درآمدی و نیز میان والدین جوان گزارش شده است . افزون بر این ، کودکانی که تنبیه بدنی و خشونت جسمانی شدیدتری را تجربه می کنند، گرمی و لطافت کمتری از سوی اعضای خانواده در طول دوره کودکی دریافت داشته اند. چنین مسائلی ایجاب می کند که مقوله تنبیه بدنی و عوامل موثر بر آن، به نحو علمی و مدون مورد بررسی و کنکاش قرار گیرد. در این مقاله پس از یک مقدمه ، به بررسی پیشینه تجربی تحقیق در زمینه تنبیه بدنی و علل و عوامل تجربی موثر بر پدیده تنبیه بدنی و آزار جسمی ـ روحی کودک پرداخته می شود. بخش دوم مقاله نیز به برخی نظریه های تبیین کننده مسئله خشونت و تنبیه بدنی ، از جمله «نظریه کنش متقابل فردی »، «نظریه بومشناسی فردی »، «نظریه فرهنگی اجتماعی »، و «رویکرد ساختاری» اختصاص دارد. بخش پایانی مقاله هم ، ضمن یک جمع بندی کلی ، به ارائه برخی از پیشنهادها و راهکارهای مرتبط با مسئله تحقیق می پردازد.