سیری در مراتب و جلوه های نظریه ی ولایت فقیه در اندیشه ی شیعه
نویسنده : گردشتی، حمیدرضا؛ داورزنی، حسین؛
(16 صفحه – از 57 تا 72)
چکیده:
مسئلة امامت و زعامت جامعه و ضرورت وجود حکومت اسلامی، یکی از بنیادی‌ترین اصول در اندیشة سیاسی شیعه قلمداد می‌شود. در نگاه شیعی، امامت و ولایت از جمله مقولاتی است که به حسب عناصر و مولفه‌‌‌‌‌‌‌هایی چون کلیت، ذاتیت، دوام و ضرورت، گرچه به دو شکل متغایر، اما هر دو در یک راستا و اعم از عصر حضور معصوم علیه السلام و دوران غیبت ایشان متجلی می‌گردد. در دوره‌ای با حضور امام معصوم علیه السلام به شکل امامت و ولایت بالاصالة ایشان در امامت نبی اسلام و پس از ایشان، امیر مومنان و ائمة اطهار علیهم السلام و در دوران غیبت معصوم، به شکل نیابت فقیه جامع‌الشرایط ساختاربندی نظری می‌گردد. این مفروض اساسی حائز اهمیت است که مسئلة ولایت فقیه بر سامانه زیست اجتماعی مسلمانان، از همان دوران اولیة عصر غیبت به صورت نظامی متعین در منظومة معرفتی فقهای شیعه شکل گرفته، اما در هر برهه، به‌تناسب نحوة تعامل و ارتباط دستگاه فقاهت و سلطنت حاکمه، به صورتی بروز و ظهور یافته است. چنان‌که در عصر امام خمینی ره و با فراهم شدن کلیه مقدمات موصلة دیگر مانند وحدت کلمة مردم در حمایت از گفتمان سیاسی ایشان، تئوری ولایت‌فقیه در سعه حداکثری این گفتمان، که همان ولایت مطلقه انتصابی فقیه جامع‌الشرایط بود، تجلی پیدا کرد.
آخرین دیدگاه‌ها