دسته: قانون مدنی

ماده 1327:مدعی یا مدعیعلیه در مورد دو ماده قبل در صورتی میتواند تقاضاي قسم از طرف دیگر نماید که عمل یا موضوع دعوا منتسب به شخص آن طرف باشد .بنابراین در دعاوي برصغیر و...

ماده 1326:در موارد ماده فوق مدعیعلیه نیز می تواند در صورتی که مدعی سقوط دین یا تعهد یا نحو آن باشد حکم به دعوي را منوط به قسم مدعی کن.

ماده 1325:در دعاوي که به شهادت شهود قابل اثبات است مدعی میتواند حکم به دعوي خود را که مورد انکار مدعیعلیه است منوط به قسم او نماید.

ماده 1324:اماراتی که به نظر قاضی واگذار شده عبارت است از اوضاع و احوالی در خصوص مورد و در صورتی قابل استناد است که دعوا به شهادت شهود قابل اثبات باشد یا ادلهي دیگر...

ماده 1323:امارات قانونی در کلیهي دعاوي )اگر چه از دعاوي باشد که به شهادت شهود قابل اثبات نیست (معتبر است مگر آن که دلیل بر خلاف آن موجود باشد.

ماده 1322:امارات قانونی اماراتی است که قانون آن را دلیل بر امري قرار داده :مثل امارات مذکور در این قانون از قبیل مواد 35 و 109 و110 – 1158 و 1159 و غیر آنها...

ماده 1321:اماره عبارت از اوضاع و احوالی است که به حکم قانون یا در نظر قاضی دلیل بر امري شناخته میشود.

ماده 1320:شهادت بر شهادت در صورتی مسموع است که شاهد اصل، وفات یافته یا به واسطهي مانع دیگري مثل بیماري و سفر و حبس و غیره نتواند حاضر شود.

ماده 1319:در صورتی که شاهد از شهادت خود رجوع کند یا معلوم شود بر خلاف واقع شهادت داده است به شهادت او ترتیب اثر داده نمیشود.

ماده 1318:اختلاف شهود در خصوصیات امر اگر موجب اختلاف در موضوع شهادت نباشد اشکالی ندارد.