بررسی مقررات ناظر بر شهادت گواه در حقوق کیفری ایران از منظر حقوق بشر

نویسنده : علی اصغرزاده، فاطمه ؛ جزایری فارسانی، سید عباس ؛

(‎16 صفحه – از 1 تا 16 )


چکیده:
شهادت گواه به عنوان یک دلیل اثبات کننده جرم، جایگاه ویژهای را در سیستم عدالت کیفری ایران به خود اختصاص داده است. شهادت گواه، مستلزم به کارگیری شیوههای حمایتی خاصی است که ریشه در حمایت از حقوق فردی و اجتماعی داشته و تا اندازه قابل توجهی دارای مبانی حقوق بشری هستند. لذا با دو ضرورت حفظ و رعایت حقوق متهم و حمایت از گواه مو اجهیم و می‌توان گفت در صورت ایجاد تعادل میان این دو ضرورت است که رسیدگی واجد وصف منصفانه خواهد بود. در این خصوص، قانون آیین دادرسی کیفری ایران مصوب ١٣٩٢ در مقایسه با قوانین سابق رویکرد انفعالی خود را کنار نهاده و بر تخصیص حقوق ویژه گواه پرداخته است که حمایت صریح از امنیت شهود و حفظ هویت آنها نمونهای صریح در این مهم میباشد. مقایسه قانون داخلی با اسناد بینالمللی نیز بیانگر انطباق نسبی رویکرد فعلی قانونگذار ایران با موازین حقوق بشر بوده است، هرچند در برخی موضوعات از جمله اعتبار شهادت زنان و حق یا تکلیف تلقی نمودن آن، با چالش‌هایی مواجه بودهایم. با این حال، نتایج مطالعات نشان داد قانون آیین دادرسی کیفری، مقررات حقمدارانه بیشتری را نسبت به نقش گواه، در مقایسه با قوانین سابق در برداشته است.

مطالب مرتبط

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد.

*

code