مقایسه تطبیقی تشریفات قراردادهای کاردر ایران با امریکا

نویسنده : صادقی، دکتر مرتضی ؛ بزرگمهر، دکترداود ؛ موسوی شهیدی، سودابه ؛

(‎16 صفحه – از 181 تا 196 )


چکیده:
در حقوق اتحادیه ی اروپا و آمریکا اصل حاکمیت اراده در تشریفات انعقاد قرارداد به رسمیت شناخته شده است. در ایران قانون محل انعقاد، قانون محل اجرا و قوانین دیگر قانون حاکمیت اراده است که باید بر قرارداده ای بین المللی خصوصی حکومت نماید. در این پژوهش ضمن ارائه تفسیری از ماده ٩٦٨ ، بر آن نیز تاکید می شود. حقوق آمریکا اصولا قانون منتخب طرفین می بایست با قرارداد « اصلاح » ضرورت منعقده رابطه ی اساسی یا ارتباط معقول داشته باشد. براساس مقررهی رم یک قانون منتخب طرفین نباید با مقررات امری برتر قانون مقر و نیز مقررات امری برتر کشور محل اجرای تعهدات قراردادی در تضاد باشد. در حقوق آمریکا نیز قانون منتخب طرفین نباید با نظم عمومی مقر دادگاه و اصول اساسی دادگاهی که دارای علقه ی مادی بیشتری از ایالت منتخب طرفین در موضوع خاص بوده، در تقابل باشد. در نظام حقوق قراردادها در ایران، قاعده کلی اجرای قرارداد در موعد مقرر است و هرگونه انحراف از چنین قاعدهای چه با تاخیر یا عدم اجرای آن، با واکنش سخت قانونگذار مواجه شده و همین امر قانونگذار را برآن داشته تادرپاسداشت این قاعده کلی، دست به تاسیس ضمانت اجراهایی بزند. برخلاف قوانین برخی از کشورها که موضع روشنی دراین باره دارند، در مقررات قانونی ایران، اجرای زودهنگام تعهد، برخلاف تاخیر اجرای آن، موردتوجه قرار نگرفته است. اراده اشخاص حاکم بر سرنوشت پیمان های ایشان است و آزادی اراده را پذیرفت در آثار حقوقی نیز چندان سابقه تحلیلی و بررسی موضوع دیده نمی شود، اما « اصل » باید به عنوان این موضوع در فقه مورد مطالعه قرارگرفته و دیدگاه های متفاوتی در خصوص آن ارائه شده است. امروزه بسیاری از قراردادها در مرحله عمل با مشکلات اجرایی مواجه گشته، عقیم میمانند. این مشکلات، همیشه ناشی از عواملی قهری نیست؛ بلکه کوتاهی متعهد در ارزیابی شرایط آینده در حین عقد، فراهم شدن معامله ای با سود بیشتر و مواردی از این دست، موجبات تعلّل در اجرای تعهّد و نقض قرارداد را فراهم می سازد.

مطالب مرتبط

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد.

*

code