حق بر سلامتی در نظام بین الملل حقوق بشر

نویسنده : بامیری ابراهیم محمدی، مجتبی ؛

(‎14 صفحه – از 15 تا 28 )

چکیده:
این مقاله به روش توصیفی –تحلیلی و با بررسی اسنادومدارک معتبر دراین زمینه انجام شده است. یکی از این موضوعات که با حیات انسان، انس والفتی دیرین گزیده است، مسئلهی سلامتی اوست. سلامتی انسانیکی از لوازم اولیهی برخورداری از حیاتی شرافتمندانه محسوب میشود و در عین اینکه برای بهرهمندی از دیگر حقها وآزادیها ضرورت دارد، تحقق و بهرهمندی از خود این حق نیز در گرو وجود عناصر دیگری است؛ برخورداری از یک استاندارد مناسب زندگی؛ متضمن دسترسی به غذای کافی، آب آشامیدنی سالم، محیط زیست پاک و … در کنار بهرهمندی ازسیستم بهداشت عمومی و مراقبتها و خدمات بهداشتی و درمانی اولیه، ارائهی پوششهای بیمه ای دولتی، خصوصی یا مختلط و دسترسی به داروهای اساسی، به اتفاق، مقوّم سلامتی انسان هستند و هر یک به نوبهی خود سهمی در رشد و اعتلای این حق دارند. به این ترتیب، حق بر سلامتی در رابطهای دو سویه و متقابل با دیگر حق ها قرار دارد و میتوان آن را حلقهی ارتباطی میان نسلهای مختلف حقوق بشر قلمداد کرد. به واقع این حق در «پیوندی ناگسستنی با حق حیات «نسل اوّل» قرار دارد و از سویی دیگر با حق بهداشت و تامین اجتماعی «نسل دوّم» گره خورده است. علاوه براین، حق بر محیط زیست سالم که در نسل سوّم حقوق بشر قرار دارد نیز از سرچشمهی حق بر سلامتی سیراب می شود».