بررسی نظام بهره برداری از اراضی در حقوق ایران

نویسنده : امیری، عبدالکریم ؛ جمشیدی، ایرج ؛

(‎8 صفحه – از 77 تا 84 )

چکیده:
ایران کشوری است با سابقه طولانی، شرایط سیاسی و اجتماعی خاص و موقعیت جغرافیایی و طبیعی ویژه که در تمام شئون اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی آن تاثیر نهاده و آنها را در مسیر معینی سوق داده اند، نظام های بهره برداری کشاورزی ایران نیز در طول تاریخ خود از این تاثیرات برکنار نمانده و تحت تاثیر این عوامل و شرایط، تغییرات زیادی به خود دیدهاند. برخی از این عوامل عبارتند از: کمبود آب در سرزمین ایران و ضرورت تامین آن به شیوه های مختلف مانند: حفر قنات، ایجاد سدها، بندها و نگهداری آنها و در نتیجه دخالت دولت ها، در اداره امور آب و آبیاری به دلیل ناتوانی مردم در تامین آن، به تمرکز قدرت و استبداد تاریخی منجر شده است. موقعیت سوق الجیشی ایران، یعنی قرار گرفتن این سرزمین در جوار محل سکونت اقوام و قبایل مختلف، باعث شده است پیوسته از سوی آنان مورد حمله و تاخت و تاز قرار گیرد و ناامن و نابسامان باشد. با این نگرش، نظام بهره برداری عبارت است از: نحوه برداشت محصول از زمین با استفاده از شیوه های معین و فنآوری مشخص که دارای سطح معینی از توسعه است.