بررسی صلاحیت هیأت عمومی دیوان عدالت اداری

نویسنده : پرستش، رضا ؛

(‎6 صفحه – از 4 تا 9 )

خلاصه ماشینی: “بررسی صلاحیت هیأت عمومی دیوان عدالت اداری رضا پرستش عضو هیئت علمی حقوق دانشگاه گیلان یکی از نهادهای پس ازانقلاب اسلامی ایران کهگام مؤثری در جلوگیری ازرفتارهای غیرقانونی دولت ایفانموده است،دیوان عدالت اداریمی‌باشد و رکن مهمی از آنمی‌تواند تصمیمات غیرقانونیو خارج از حدود اختیاراتدولت را ابطال نماید و اینوظیفه بر عهده هیأت عمومیآن دیوان نهاده شده است کهبا استفاده مناسب از اختیاراتخود می‌تواند گام بلندی درجهت تقویت حقوق مردمو جلوگیری از خودسری وتجاوز دولت‌ها به حقوق اداریو صنفی محسوب گردد. لیکن چنانچه مصوبه‌ای به دلیلی غیر از خلاف شرع بودنتقاضای ابطال آن مطرح گردد هیأت عمومی نسبت به آن رسیدگی و نظر خود را اعلام می‌نمایدو می‌تواند بر اساس ماده 42 قانون دیوان تمام یا قسمتی از مصوبه را ابطال نماید. 3-1-زمان اثر ابطال مصوبات: به استناد ماده 20 قانون دیوان عدالت اداری اثر ابطال از زمان صدور رأی هیأت عمومی استمگر در مورد مصوبات خلاف شرع یا در مواردی که به منظور جلوگیری از تضییع حقوق اشخاص،هیأت مذکور اثر آن را از زمان تصویب مصوبه اعلام نماید. 2-ایجاد وحدت رویه قضایی: هر چند که قانون اساسی،ایجاد وحدت رویه قضایی را در صلاحیت دیوان عالی کشور دانستهاست،اما با توجه به اینکه دیوان عدالت اداری به عنوان عالیترین مرجع رسیدگی به دعاوی اداری،حق رسیدگی شکلی دارد و با تعدد شعب در این خصوص،احتمال صدور آرای متناقض می‌رود،شناختن چنین نظامی برای دیوان منطقی به نظر می‌رسد. نتیجه:از بررسی مواد مختلف قانون دیوان عدالت اداری مشخص می‌گردد که هیأت عمومیدیوان دو وظیفه عمده بر عهده دارد:1-رسیدگی به شکایات از مقررات دولتی 2-صدور رأیوحدت رویه که در دو مورد امکان‌پذیر است:الف: در مورد آرای متناقض صادره از شعب دیوان.”