اعتبار صحت ظاهری در حقوق تجارت (بحثی در حقوق ایران و فرانسه)

نویسنده : صقری، محمد ؛

(‎26 صفحه – از 89 تا 114 )


چکیده:
نظام های قوانین مدنی جدید هر زمانی که تحقیق در حقوق میسر نباشد و هرکس نوعا به اشتباه بیافتد صحت ظاهری را منشا همان آثار حقوقی صحت واقعی می پندارند اما ویژگی مهم قوانین تجارتی، اجتناب از پایمال شدن حقوق اشخاص ثالث و نادیده انگاشتن آنان در انبوه معاملات است. در واقع تجار گروهی معامله گر را تشکیل می دهند که از کثرت قراردادها امرار معاش می کنند لذا طبیعی است که آنها راهی جز اعتماد بر ظواهر معتبر اشخاص، اموال و اسناد ندارند. پس می باید به حسن نیت این گروه در روابط بازرگانی قانونا و عملا توجه شود. از نگاه دیگر عمده فعالیت های اقتصادی از طریق شرکت های تجاری تحقق می پذیرد. اگر معامله کنندگان عوض اعتماد به شرکت و اختیارات مدیران آن، همواره مردد باشند یا هر فروشنده از قبول بروات خریدار به رغم اعتبار ظاهری آن، احساس امنیت مالی نکند و یا در محیط های تجاری اشخاصی فعالیت نمایند که بدون واهمه از دستگاه عدالت و برخلاف ظاهر مشهود، خوش حساب و مستطیع نباشند خطر سلب اعتماد عامه از عرصه فعالیت های اقتصادی و از دست رفتن سرمایه تجار درستکار پیوسته در کمین خواهد بود. آیا در یک تجارت سالم می توان به ظواهر شرعی و قانونی اشخاص و اموال دل بست و اصل را بر صحت قرارداد و آثار آن را شاهد بود یا اینکه در امر خطیر صنعت و تجارت بنا بر تشکیک و تردید است؟

مطالب مرتبط

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد.

*

code