بررسی تطبیقی قانون حاکم بر احوال شخصیه پناهندگان با نگاهی به حقوق ایران و اسناد بین‌المللی

نویسنده : نیاقی، امید ؛

(‎9 صفحه – از 61 تا 69 )


چکیده:
یکی‌از‌پدیده‌های‌مهم‌و‌درعین‌حال‌مشکل‌آفرین‌در‌چند‌سال‌و‌حتی‌یک‌دهه‌اخیر‌که‌توجه‌جامعه‌ی‌بین‌المللی و‌به‌طور‌خاص‌کشورهای‌اروپایی‌را‌به‌خود‌معطوف‌نموده،‌پدیده‌پناهندگی‌است.‌این‌پدیده‌که‌در‌چند‌سال‌اخیر به‌طور‌فزاینده‌ای‌رشد‌نموده‌مشکلات‌عدیده‌ای‌را‌ازجمله‌به‌لحاظ‌محل‌اسکان‌و‌قانون‌حاکم‌بر‌وضعیت‌حقوقی آنان‌به‌وجود‌آورده‌است.‌چراکه‌ازیک‌طرف‌نمی‌توان‌این‌اشخاص‌را‌تبعه‌ی‌کشور‌محل‌پناهندگی‌آنان‌به‌حساب آورد‌و‌همچنین‌اگرچه‌تابعیتشان‌نسبت‌به‌کشور‌متبوعشان‌لغو‌نشده؛‌اما‌از‌پیوند‌معنوی‌مستحکمی‌نیز‌با‌کشور متبوع‌اصلی‌خود‌برخوردار‌نیستند.‌از‌طرف‌دیگر،‌در‌حال‌حاضر‌تنها‌دو‌معیار‌وجود‌دارد‌که‌می‌توان‌با‌استفاده از‌آنها‌وضعیت‌احوال‌شخصیه‌چنین‌اشخاصی‌را‌تعیین‌نمود‌که‌عبارت‌اند‌از‌تابعیت‌و‌اقامتگاه.‌هدف‌اصلی‌این مقاله‌این‌است‌که‌به‌بررسی‌میزان‌انطباق‌قوانین‌ایران‌با‌اسناد‌بین‌المللی‌مربوطه‌در‌خصوص‌قانون‌حاکم‌بر‌احوال شخصیه‌پناهندگان‌بپردازد.‌نتیجه‌اینکه‌حقوق‌ایران‌فاقد‌قوانین‌مشخصی‌در‌این‌زمینه‌است‌و‌نتایج‌ضمنی نیز‌که‌از‌آن‌حاصل‌می‌شود،‌علی‌الظاهر‌متفاوت‌از‌قوانین‌مندرج‌در‌اسناد‌بین‌المللی‌است؛‌اما‌درنهایت‌به‌لحاظ پیامدهای‌عملی،‌نتایج‌یکسانی‌از‌نظام‌حقوقی‌ایران‌و‌نظام‌حقوق‌بین‌الملل‌منتج‌خواهد‌شد.‌روش‌مطالعه‌در‌این مقاله توصیفی بوده و با استفاده از منابع کتابخانه ای است

مطالب مرتبط

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد.

*

code