حقوق شهروندی و قوه قضائیه ایران

نویسنده : تقی پور، سیروس ؛

(‎5 صفحه – از 34 تا 38 )


چکیده:
حقوق بشر، حقوقی است که هر موجود انسانی به صرف این‌که از لحاظ بیولوژیکی، انسان قلمداد شود، از آن برخوردار است. حقوق بشر، مقوله‌ای فرامرزی و فرافرهنگی است. حقوق شهروندی، پاره‌ای از حقوق فردی و جمعی انسان‌هایی هست که در محدوده جغرافیایی کشور خاصی سکونت دارند. شهروندی، وضعیتی است که به افراد یک جامعه ملی اعطا شده است. مفهوم شهروندی می‌تواند به عنوان وضعیت یا مجموعه‌ای از حقوق تعریف شود. حقوق شهروندی به یکی از مهم‌ترین ایده‌های سیاسی و حقوقی دوران کنونی تبدیل شده است. ایده‌ای که در آن واحد، حق افراد را برای برخورداری از حقوق به رسمیت می‌شناسد و مسؤولیت‌های جمعی آنان را نیز که اداره مدبرانه امر اجتماع بر آن مبتنی است، در نظر می‌گیرد. این نوشته، ضمن بررسی مفهوم حقوق بشر و حقوق شهروندی، به رابطه این دو می‌پردازد. پس از آن، مفهوم حقوق شهروندی را با توجه به آموزه‌های اسلام و اصول قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران پی می‌گیرد. سپس قانون حفظ حقوق شهروندی سال 1383 را مورد بررسی قرار می‌دهد و در نهایت ضمن شرح برخی موانع و چالش‌های فراروی تحقق حقوق شهروندی در ایران، به پیشنهادات و راهکارهای مناسب جهت بالندگی و حفظ حقوق شهروندی می‌پردازد.

مطالب مرتبط

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد.

*

code