تجدید نظر خواهی در ماده (18) قانون اصلاح قانون تشکیل دادگاه های عمومی و انقلاب مصوب 1381

نویسنده : پور قهرمانی گلتپه، بابک ؛

(‎5 صفحه – از 19 تا 23 )

خلاصه ماشینی: “زیرا بعد از اعمال اعاده‌ی دادرسی اگر رای بر خلاف بین قانون یا شرع باشد به صرف درخواست محکوم علیه و یا دادستان مربوط (دادستان شهرستان، استان، دادستان کل کشور) ممکن است مورد تجدید نظر واقع شود که هر چند در ظاهر به نظر می‌رسد که در اینجا راه تجدید نظر خواهی مسدود می‌شود ولی باز هم قانون‌گذار تمایلی به قطعی شدن احکام ندارد و بیان می‌دارد «… در حالی که استدلال دوم هر چند غیر منطقی و غیر اصولی به نظر برسد ولی با ظواهر و دلایل دیگر هم، ‌چنین بر می‌آید که قانون‌گذار در تقریر این ماده با حسن نیت می‌خواسته که پرونده بعد از دو مرحله تجدید نظر با اعاده‌ی دادرسی مختومه شود و (فلسفه تصویب ماده هم، چنین است) ولی بعد از قطعی شدن حکم از طریق اعاده‌ی دادرسی، قانون‌گذار با تصور اینکه باز هم ممکن است رأی صادره خلاف بین قانون یا شرع باشد یا اینکه اصلا مورد از موارد اعاده‌ی دادرسی نباشد ولی رأی صادره خلاف بین قانون یا شرع باشد، رأی صادره را ظرف مدت یک ماه قابل تجدید نظر در شعب تشخیص دانسته است و اجازه می‌دهد که با توجه به اینکه دادگاه‌های تالی در طول این چند مرحله رسیدگی نتوانسته‌اند رأی درست و صحیحی صادر کنند، خود شعبه‌ی تشخیص که رسیدگی در آن خلاف اصل رسیدگی دیوان‌عالی کشور است وارد ماهیت قضیه شده و حکم جدید صادر کند و پرونده در اینجا مختومه شود.”