بزه کاری و بزه دیدگی کودکان خیابانی و راه کارهای پیشگیری

نویسنده : محسنی، رضا علی ؛

(‎5 صفحه – از 10 تا 14 )


خلاصه ماشینی: “تعریف مفاهیم و تیپولوژی کودکان خیابانی از نظر یونیسف کودکان خیابانی،به کودکانی اطلاق می‌شود که در شهرهای بزرگ برای ادامه‌ی بقای خود مجبور به کار یا زندگی در خیابان‌ها هستند. این پدیده را از یک نگاهی دیگر می‌توان به سه دسته عمده طبقه‌بندی‌ کرد: 1-آن‌هایی که هیچ ارتباطی با خانواده خود ندارند،شامل کودکان بی‌کس، بی‌خانمان،رانده شده(سر راهی)،فراموش شده،فراری،گمشده،دزدیده‌ شده و استثمار شده(چه آن‌هایی که مورد سوء استفاده جنسی قرار گرفته‌اند و چه آن‌هایی که از نظر جسمی بر آن‌ها ستم رفته است. در یک تقسیم‌بندی کلی می‌توان کودکان خیابانی را به دو دسته عمده‌ تقسیم کرد: 1-کودکان خیابان :(Children of the Street) این گروه شامل آن دسته از کودکانی‌اند که در خیابان‌ها زندگی می‌کنند و روابط بسیار کمی با خانواده خود دارند یا اصلا خانواده ندارند و یا روابط خود را با آن قطع کرده‌اند. م،بر آورد شده بود که آفریقا دارای‌ شانزده میلیون کودک خیابانی است و پیش‌بینی شده بود این رقم در سال‌ پدیده‌ی کودکان خیابانی‌ (Street Children) یکی از آسیب‌های‌ اجتماعی است که نه تنها بخش‌ قابل توجهی از کودکان و نوجوانان‌ را که سرمایه‌های آینده جامعه‌ هستند در معرض انواع آسیب‌ها، قرار داده؛بلکه جامعه را نیز با زیان‌های فراوانی رو به رو ساخته‌ است. 4-کودکان خیابانی به علت شرایط خاص زندگی خود به شدت مورد انواع آزار و سوء استفاده قرار می‌گیرند،و به سلامت جسمی و روانی آنان‌ آسیب‌های جدی وارد می‌شود.”

مطالب مرتبط

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد.

*

code