ملاحظه هایی درباره هدف آیین دادرسی کیفری

مترجم : ابراهیمی، شهرام ؛ نویسنده : رمون گسن ؛

(‎16 صفحه – از 333 تا 348 )


چکیده:
در مورد هدف آیین دادرسی کیفری می‌توان چهار برداشت متوالی زیر را از یکدیگر تفکیک کرد که در طول زمان به هم افزوده شده‌اند:نخست، برداشت عینی کلاسیک؛دوم،برداشت ذهنی مکتب تحققی؛سوم،برداشت‌ الهام گرفته شده از جرم‌شناسی واکنش اجتماعی و جرم‌شناسی بزه‌دیده‌شناختی؛ و چهارم،برداشت نامتجانس کنونی.امروزه،امکان‌ناپذیر یا بسیار دشوار است‌ که بتوان گفت آیین دادرسی کیفری هنوز هم دارای یک هدف است. در برداشت کلاسیک،فقط عمل جنائی و قابلیت انتساب آن به فرد مطرح‌ است.این برداشت در پی حل تضاد بنیادی میان منافع جمع و منافع فرد است‌ و نظام مطلوب آیین دادرسی کیفری آن نیز تفتیشی است. مکتب تحققی قواعد آیین دادرسی را نه بر پایهء عمل جنائی،بلکه باتوجه‌ به شخصیت بزه‌کار سامان‌دهی و تنظیم می‌کند.در این برداشت،هدف آیین‌ دادرسی کیفری بیش‌تر عبارت است از تحقیق دربارهء شخصیت بزه‌کار و اتخاذ اقدام‌ها و تدابیر اصلاحی مناسب با باز اجتماعی کردن فرد. برداشت سوم به سه شیوه بر هدف آیین دادرسی کیفری تأثیر گذاشت:1. اعتبارزدایی از برداشت‌های ذهنی از هدف آیین دادرسی کیفری؛2.موجه‌ دانستن توسعهء قضازدایی؛و 3.به حداقل رساندن آثار جرم‌انگاری دومین و تأمین تضمین یک عدالت ترمیمی.این برداشت هم‌زمان تحت سلطهء دغدغهء ترسیم رابطهء اجتماعی بزه‌کار و بزه‌دیده،قضازدایی و موضوعی بحث‌انگیز به نام حقوق بشر است. بر پایهء برداشت چهارم،آیین دادرسی در سه بخش زیر نامتجانس شده است: 1.فرایند کیفری عام با هدف ارتقاء حقوق بشر و حق‌های دفاعی بزه‌کاران‌ و حتی بزه‌دیدگان؛2.آیین دادرسی خاص یا استثنائی در برخی از حوزه‌ها مانند تروریسم؛و 3.آیین و تشریفات جانشین پی‌گرد یعنی راه سوم میان‌ بایگانی کردن پرونده و پی‌گرد قضائی که می‌توان آن را عدالت مذاکره‌ای و مبتنی بر چانه‌زنی نام نهاد.

مطالب مرتبط

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد.

*

code