خطا در قربانی جنایت

نویسنده : قپانچی، حسام ؛

(‎21 صفحه – از 77 تا 97 )

چکیده:
خطا در قربانی جنایت،از جمله مسائل مهمی است که هم از حیث عنوان و هم از حیث جایگاه و حکم،مورد اختلاف حقوقدانان کشورهای مختلف‌ است.باوجوداین به نظر می‌رسد که مناسبترین جایگاه برای بررسی آن، عنصر اراده به عنوان یکی از دو عنصر قصد مجرمانه است. از حیث حکم مسأله،بسیاری از حقوقدانان و نیز رویه قضائی برخی‌ کشورها جنایت علیه ثالث(در فرض مورد بحث)را جنایتی عمدی‌ می‌دانند.در مقابل،بیشتر فقهای مذاهب مختلف اسلامی،این جنایت را ماهیتا خطای محض به شمار آورده‌اند.قانونگذار پیش از انقلاب،به هیچ‌ وجه متعرض این مسأله نشده بود اما پس از انقلاب،مقنن سال 1362 به‌ طور ضمنی و قانونگذار سال 1370 آشکارا جنایت علیه ثالث را ماهیتا خطای محض به شمار آورده‌اند اما از حیث نوع واکنش،مقنن سال 1370 با وضع قاعده‌ای کلی در تبصره 2 ماده 295 قانون مجازات اسلامی،این‌ جنایت را در حکم شبه عمد دانست.باوجوداین به نظر می‌رسد در برخی‌ موارد،جنایت ارتکابی،ماهیتا عمدی و مشمول ماده 206 قانون مجازات‌ اسلامی باشد.