نقد و نگاهی به نظام آموزش کارکنان قوه قضاییه

نویسنده : درویش زاده، محمد ؛

(‎10 صفحه – از 155 تا 164 )

خلاصه ماشینی: “زیرا نزدیک به نود درصد قضات روحانی-باوجود داشتن‌ مدارج علمی بالا-به لحاظ اینکه در نظام قدیم حوزه تحصیل کرده‌اند و از طرفی‌ مقررات نظام جدید حوزه-که امکان ادامه تحصیل حوزویان را در دانشگاه فراهم کرده‌ است-عطف به ماسبق نمی‌شود،امکان ادامه تحصیل در نظام آموزش رسمی را ندارند و حتی ده درصد دیگر از قضات روحانی که از سال 76 به بعد وارد قوه قضاییه شده‌اند نیز گرچه امکان ادامه تحصیل در دانشگاه را دارند اما با مشکل دیگری به نام محدودیت‌ انتخاب رشته مواجه هستند و حق انتخاب هیچ‌یک از رشته‌های حقوق را ندارند و نتیجه‌ اینکه صددرصد قضات روحانی در نظام آموزش عالی امکان ادامه تحصیل را پیدا نمی‌کنند و قست زیادی از بدنه قوه قضاییه فاقد توازن آموزشی می‌شود و نیازهای‌ آموزشی این قسمت تأمین نمی‌شود. 7 4-محدودیت رشته‌های تحصیلی:پذیرش قالب و قواعد نظام رسمی آموزش‌ عالی موجب می‌شود که تنها کسانی بتوانند در رشته مدیریت ادامه تحصیل دهند که در کنکور مربوطه شرکت کرده و حداقل نمره قبولی را کسب کنند همین شرط کافی است تا بسیاری از مدیران قوه قضاییه و افرادی که نیاز مبرم به این دانش دارند از دستیابی به آن‌ محروم شوند. نظام آموزش کاربردی و سازمانی قوه قضاییه نباید به آموزشهای‌ کوتاه مدت محدود شود زیرا نیازهای آموزشی قوه قضاییه و شناخت تئوریک آنها تنها با آموزشهای بلندمدت تأمین می‌شود افزودن یا حذف یک یا چند درس از برنامه آموزشی‌ و یا ایجاد یک یا چند دوره آموزش کوتاه مدت نمی‌تواند پاسخگوی ضرورت‌ رقابت‌پذیری و توسعه نیروی انسانی در محیط پر تحول کنونی باشد.”