رسیدگی به ماهیت دعوی پس از ابطال رای داور

نویسنده : واحدی، جواد ؛

(‎4 صفحه – از 7 تا 10 )

خلاصه ماشینی: “ولی،در صورتی که داوری مقید به شخص یا زمان معینی باشد،مانند این‌که‌ طرفین تراضی کنند که اختلاف آنان فقط با داوری شخص معین فیصله یابد،و یا در زمان معینی از تاریخ انعقاد قرارداد داوری اختلاف حل و فصل شود،اگر شخص‌ معین نخواهد یا نتواند رأی دهد،و یا دادگاه رأی او را باطل کند،هم داوری شخص‌ معین از بین می‌رود،و هم شرطیا قرارداد داوری،زیرا شرط یا قرارداد مزبور با مباشرت شخص معین باید عملی می‌شد،و به علت عدم صدور رأی یا ابطال رأی‌ صادره از طرف شخص معین،مأموریت وی خاتمه یافته است. ولی،در صورت دوم،یعنی اگر طرفین طی لایحه و یا در دادگاه توافق کنند بر این‌که دعوای آنان به توسط شخص معینی حل و فصل شود(با ذکر مشخصات)،در این مورد،پس از ارجاع پرونده به داور مزبور،اگر داور رأی ندهد،و یا رأی بدهد ولی‌ رأی او به نظر دادگاه‌1،و یا بر اثر اعتراض محکوم علیه،از اعتبار بیفتد،دیگر موردی‌ برای ارجاع قضیه به داوری نیست و خود دادگاه باید به پرونده رسیدگی کرده رأی‌ خود را صادر کند(ملاک ماده 639 آد.”