داوری زن در اسلام

نویسنده : مرعشی، سید محمد حسن ؛

(‎8 صفحه – از 17 تا 24 )

خلاصه ماشینی: “لا یملک المرئه من الامر مایجا و زنفسها این دسته از روایات دلالتی بر عدم‌جواز قضاء زن ندارد زیرا عدم‌اطاعت از زنان‌ اختصاص به مواردی دارد که اطاعت از آنان‌ خطرناک باشد چنانکه از بعضی روایات‌ استفاده می‌شود که امام(ع)علت مخالفت از آنان را این امر قرار داده است که اگر بامر آنان‌ عمل شود ممکن است در نتیجه درخواست امر منکری نمایند،فلذا از اطاعت از آنان نهی کرده‌ است مضافا باینکه روایات مذکوره از نظر سند مرسله می‌باشند و عمل به مراسیل جز در بعضی از موارد جایز نیست از جمله ادله‌ای را که اقامه کرده‌اند بر منع زنان از تصدی امر قضاء این است که قضاوت امری مهم است و قاضی لازم است فردی باشد که کمتر تحت‌ تأثیر عواطف و احساسات قرار گیرد و از آنجائیکه زنان نسبت به مردان عواطف و احساسات بیشتری دارند و ممکن است در بعضی از مسائل از قبیل حدود و قصاص تحت‌ تأثیر عواطف و احساسات خود قرار گیرند شارع مقدس آنان را از تصدی امر قضاء منع‌ فرموده است در پاسخ از این استدلال می‌توان‌ گفت که درست است که زنان نوعا از نظر عواطف و احساسات چنین هستند اما در عین‌ حال نمیتوان آنان را باستناد این دلیل از تصدی‌ امر قضاء منع کرد.”