صلاحیت دادگاه های عمومی و انقلاب در نظام قضائی جدید

نویسنده : یاوری، فتح الله ؛

(‎10 صفحه – از 69 تا 78 )

خلاصه ماشینی: “» بنابراین دادگاههای عمومی در نظام قضائی جدید در مورد شکایاتی که رسیدگی‌ آنها در صلاحیت دیوان عدالت اداری باشد باید باتوجه به تبصره 2 ماده 2 قانون تشکیل دادگاههای عمومی و انقلاب قرار عدم‌صلاحیت صادر نموده و پرونده را بدیوان عدالت اداری ارسال دارند تا رسیدگی شود و چنانچه دیوان‌ عدالت اداری رسیدگی را در صلاحیت خود نداند و قرار عدم‌صلاحیت صادر کند پرونده در یکی از شعب حقوقی دیوانعالی کشور مطرح میشود و رأی شعبه‌ (1)-صفحه 92 مجموعه قوانین سال 1369. در این مورد دادگاههای عمومی در نظام قضائی جدید باید بر طبق رأی وحدت رؤیه شماره‌ 581-2/12/271هیئت عمومی دیوانعالی کشور پرونده را پس از صدور قرار عدم‌صلاحیت بدادگاه انقلاب بفرستند تا رسیدگی شود و چنانچه در امر صلاحیت اختلاف شود رسیدگی با دیوانعالی کشور است زیرا ماده 33 قانون‌ تشکیل دادگاههای عمومی و انقلاب به مستفاد از تبصره مزبور ناظر به‌ صلاحیت‌های محلی و حوزه‌های قضائی است. خاص نظامی و انتظامی آنان باشد دادگاههای عمومی در نظام قضائی جدید باید قرار عدم‌صلاحیت ذاتی صادر نمود و پرونده را به محکمه نظامی صلاحیت‌دار بفرستند تا طبق قانون مجازات و جرایم نیروهای مسلح جمهوری اسلامی ایران‌ مصوب سوم خردادماه 1371 رسیدگی شود و چنانچه بین محاکم نظامی و دادگاههای عمومی دادگستری اختلاف در امر صلاحیت حاصل شود مرجع حل‌ اختلاف دیوانعالی کشور است زیرا محاکم نظامی از دادگاههای اختصاصی‌ محسوب و قانون جرائم و مجازاتهای نیروهای مسلح،صلاحیت محاکم نظامی را معین نموده و تشخیص این صلاحیت‌ها در مقام حل اختلاف بر طبق تبصره 2 ماده 2 قانون تشکیل دادگاههای عمومی و انقلاب،از شمول قانون مزبور خارج است.”