شرایط مسؤولیت بین المللی در برابر تابعیت مضاعف

نویسنده : افجه ای، مهرزاد ؛

(‎36 صفحه – از 5 تا 40 )

خلاصه ماشینی: 2 یادآوری می‌کنیم که قاضی «ویلیام ریپهاخن» نیز در نظر موافق خود در پرونده الف/18 به روشنی ضرورت این امر را بیان کرده است که در رسیدگی و اتخاذ تصمیم در مورد قابل استماع بودن دعاوی دارندگان تابعیت مضاعف، باید مراقب دو دوره بازیهای ایشان بود:‌‌ «لااقل در چارچوب نظام خاصی که این دیوان داوری بدان تعلق دارد، تابعیت مضاعف مسائلی را مطرح می‌سازد که بیشتر با جستجو و یافتن ذیربط ترین تابعیت [خواهان] شرایط اوضاع و احوال مشخصی (ازجمله شرایط مربوط به حق اقامه دعوی در این دیوان ارتباط دارند تا اینکه به صورت جداگانه و تنها با «صلاحیت» یا تنها با انتخاب تابعیت بهتر» (یعنی تابعیت غالب و یا موثر) مرتبط‌ باشند. و اگر مطابق تئوری دوم (نظریه مسؤولیت موضوعی) صرف وقوع یک عمل غیر قانونی، بدون وجود قصد یا اطلاع از غیر قانونی بودن عمل، برای مسؤولیت بین‌المللی دولت کافی باشد، ایران باز هم بابت اقدامات انجام شده نسبت به دارندگان تابعیت مضاعف که تابعیت امریکایی خود را مخفی کرده اند، مسؤولیت بین‌المللی ندارد؛ زیرا با اقدامات مزبور موضوعا در امور خارجیان مداخله‌ای نکرده است، چون تا آنجا که به ایران و نیز به اعمال و اقدامات خاص آن، که مورد شکایت است مربوط می‌شود، ایشان اتباع ایرانی به شمار رفته‌اند.