دعوای پینوشه: معجونی از حقوق و سیاست

نویسنده : مایکل، پایرز ؛ مترجم : میرفخرایی، محمد جواد ؛

(‎44 صفحه – از 85 تا 128 )


خلاصه ماشینی: هرچند وکلای مدافع پینوشه استدلال می‌کردند که دادگاههای انگلیس برای رسیدگی به جرم شکنجه که قبل از لازم‌الاجرا شدن این قانون در خارج از مرزهای انگلیس ارتکاب یافته است صلاحیت ندارند، قضات رسیدگی‌کننده حکم دادند که از لحاظ قابل مجازات بودن عمل ارتکابی زمان ارتکاب جرایم انتسابی مناط اعتبار نبوده بلکه تاریخ وصول تقاضای استرداد، تاریخ تعیین‌کننده است. بجاست که در همین جا گفته شود که هر چند انگلیس نقشی کلیدی در مذاکرات مربوط به اساسنامة دیوان کیفری بین‌المللی ایفا کرده است، ولی این نقش زمانی کامل و اثرگذار می‌شود که دولت انگلیس قبل از تصویب این اساسنامه در قوانین خود بازنگری کند و اجازه ندهد رؤسای کشورها، اعم از رؤسای فعلی و سابق دولتها مثل پینوشه که به ارتکاب یکی از جرایم موضوع حقوق بین‌الملل در مظان اتهام قرار گرفته‌اند، با توسل به ایراد مصونیت از چنگال عدالت در محاکم انگلیس بگریزند. افـزون بر این، دادگاه با درخـواست ائتـلافی از قربانیان و سازمانهای مـدافع حقـوق بشر از جمله عفو بین‌الملل (Amnesty International)، بنیاد پزشکی مراقبت از قربانیان شکنجه (Medical Foundation for the Care of Victims of Torture) و بنیاد دادخواهی (Redress Trust) ، برای طرح استدلالهای شفاهی خود موافقت به عمل آورد، و پروفسور یان برانلی، استاد دانشگاه آکسفورد و با تجربه‌ترین وکیل در عرصة حقوق بین‌الملل عمومی مأموریت یافت تا از جانب این گروه ائتلافی در دادگاه حاضر شود.

مطالب مرتبط

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد.

*

code