ابراهیم، آنتیگون و تعارض میان ضرورتها

نویسنده : آنتونیو کاسسه ؛ مترجم : کلانتریان، مرتضی ؛

(‎56 صفحه – از 135 تا 190 )

خلاصه ماشینی: وکلای مدافع کالی به حکم دادگاه بدوی نظامی از این جهت ایراد گرفته بودند که چرا برای ارزیابی مسؤولیت یک نظامی که دستور را اجرا کرده است، ضابطه‌ای را ملاک قرار داده که طبق آن باید اطمینان حاصل شود که آیا «انسانی واجد عقل سلیم و برخوردار از ذکاوت متعارف» درک خواهد کرد که دستور غیرمشروع است؟ به عقیده وکلای کالی، این ضابطه به ضرر نظامیانی که استعداد عقلانی چندانی ندارند یا بی‌تجربه هستند تمام خواهد شد. » (31) همچنانکه در بالا گفته شد، تضاد بین دو گروه به نفع کشورهای گروه دوم خاتمه یافت، بدان جهت که بعضی از کشورهای گروه اول (مثل ایالات متحده)، به دلیل اینکه کوششهای مکرری که برای اصلاح ماده 77 به‌عمل آمده بود آن را کمرنگ‌تر و ناقص‌تر کرده بود، ترجیح دادند علیه آن رأی دهند، زیرا فکر می‌کردند اگر اصلا قاعده‌ای وجود نداشته باشد خیلی بهتر از این است که قاعده بدی وجود داشته باشد؛ به ویژه که از نظر آنها پروتکل در هر صورت لطمه‌ای به قاعده کلی نمی‌توانست وارد کند، همان قاعده‌ای که در بالا به آن اشاره شد که بعد از جنگ جهانی دوم ایجاد گردید. ولی اگر بدیهی است که نظام سرکوبگرانه مخفی ایجاد شده در آرژانتین بین سالهای 1976 و 1980 ناشی از مقاصد سیاسی و رهنمودهایی بود که از طرف سرفرماندهی نظامی داده می‌شد، این امر نیز واقعیت دارد که اجرای مورد به مورد این رهنمودها از سوی افسران زیردست صورت می‌گرفت: از سرهنگ گرفته تا سرباز ساده.