«آیا حاکمیت مشترک» شیوه ای مناسب برای تعیین حدود رودخانه های مرزی است؟

نویسنده : موسوی، سید فضل الله ؛

(‎22 صفحه – از 243 تا 264 )

خلاصه ماشینی: [10] به‌رغم ماده 27 معاهدة 1816 که بیان می‌دارد: «موقعی که نهرها و رودخانه‌ها تشکیل مرز می‌دهند، آبها بین دو کشور مشترک هستند …»، در طول تاریخ ادعاهای متفاوتی در ارتباط با مرزهای آبی در این منطقه وجود داشته است. Bouchez, The Regime of Bays in International Law, (Leyden, A. J. Bouchez, the Regime of Bays in International Law, op. J. Bouchez, the Regime of Bays in International Law, op. J. Bouchez, the Regime of Bays in International Law, op. J. Bouchez, “The Fixing of Boundaries in International Rivers”, op. J. Bouchez, “The Fixing of Boundaries in International Rivers”, op. J. Bouchez, “The Fixing of Boundaries in International Rivers”, op. روشن و بدیهی است که وجود روشی مناسب و مطلوب برای تعیین حدود مرز رودخانه‌ای، در جلوگیری از منازعات نقش مهمی دارد، اما احترام به مقررات و اجرای آنها توسط دول مورد نظر و نیز همکاری بین آنان دربارة امور مختلف رودخانه از اهمیت بیشتری برخوردار است. علاوه بر این،‌ مشکلات موجود در روشهای پذیرفته شدة دیگر که مبتنی بر ترسیم خط است، به رغم انگیزه‌های خوب و عادلانه موجود در پس آنها و تأمین حقوق هر دو کشور ساحلی، ما را به این سو سوق می‌دهد که روش «حاکمیت مشترک» را در رودخانه‌های مرزی اعمال کنیم یا حداقل به کارگیری آن را مورد تأمل قرار دهیم. ممکن است عاقلانه نباشد که به طور قطع اظهار شود هیچ‌گونه مشکلی در اعمال روش «حاکمیت مشترک» وجود ندارد اما باید به این حقیقت نیز واقف باشیم که به دلیل ویژگی‌های خاص رودخانه‌های مرزی، قطعا تفاوتهایی نیز بین مرزهای خاکی و آبی از جهات مختلف وجود دارد. Bouchez, The Fixing of Boundaries in International Rivers, op.