مبانی فقهی- حقوقی مشروعیت ژن درمانی در ادیان توحیدی

نویسنده : رحمانی منشادی، حمید؛ جعفری ندوشن، علی اکبر؛

(‎15 صفحه – از 7 تا 21 )

چکیده:
اندیشمندان دینی از اولین افرادی بودند که به چالش‌های علوم ژنتیک اشاره کرده و آن را مورد نقد و بررسی قرار دادند. در همین راستا نهادهای مذهبی از ابتدا در خصوص چالش‌های اخلاقی و مذهبی ژن‌درمانی به مناظره پرداختند. از آنجا که پذیرش عمومی جامعه نسبت به ژن‌درمانی تا حد زیادی ریشه در عقاید مذهبی دارد، نظریه‌های مذهبی بدون تردید نقشی کلیدی در شکل‌دهی نگرش عموم جامعه به ژن‌درمانی و سیاستگذاری در خصوص آن ایفا می‌کند. با بررسی دیدگاه ادیان سه‌گانه در خصوص ژن‌درمانی مشخص گردید که بیشترین مخالفت‌های مذهبی با ژن‌درمانی در میان مسیحیان وجود دارد. در مقابل بیشترین حمایت مذهبی از ژن‌درمانی در میان ادیان توحیدی، به اسلام تعلق دارد. اکثر فقهای شیعه و سنی استفاده از ژن‌درمانی را برای درمان بیماری‌های صعب‌العلاج جایز می‌دانند. به علاوه مشهور مسلمانان مطلق دستکاری را حتی برای اهداف غیر درمانی نیز جایز دانسته‌اند، چراکه ادله اباحه و جواز مهندسی ژنتیک در فقه اسلامی تمام شیوه‌های اصلاح ژنتیکی را شامل می‌شود.